Bebek açısından hiç kimse ve hiçbir şey annenin yerini tutmaz. Çünkü bebek, daha anne karnındayken annenin kokusunu alır ve daha doğduğunda kime yöneleceğini bilir. Bebeklerde, anne karnındaki süreç de dahil olmak üzere 3 yaşına kadar koku duyusu çok gelişkindir ve bebek annesinin kokusunu bilerek doğar. Örneğin bir oda dolusu insan olsa bile, anne dışarıya çıktığında bebek ağlar, içeriye girdiğinde ise susar. Bu yüzden, ne kadar iyi bakarsa baksın, bebek açısından annesinin yerini hiç kimse tutamaz. Genlerin bir sonraki kuşağa aktarılması söz konusu olduğunda, o bebek aile büyüklerine aittir. Bu nedenle de torunlar çok kıymetlidir. Bu yüzden aile büyükleri, torunlarına büyük bir özenle bakacaklardır. Ancak bu noktada, aile büyüklerinin çocukları eski düşüncelere göre yetiştirmesi kaygısı baş gösterir. Bu düşünce tarzı doğru değildir. Çünkü çocuk yetiştirmenin eskisi yenisi diye bir şey söz konusu değildir. Özellikle ilk 3 yaş içerisinde çocuk sadece sevgi ister. Yaşamsal olarak ise üç ihtiyacı vardır; beslenmek, uyumak ve yıkanmak. Çocuk bunun anında yapılmasını ister. Çünkü henüz altben yaratığı olduğu için, beklemeyi bilemez. Bu nedenle beklentilerinin anında gerçekleşmesini ister. Bebeğin bu beklentilerinin ise, kuşak değişiklikleri ile hiçbir ilgisi yoktur.