Çocukla iletişim kurmak, diğer insanlarla iletişim kurmak gibidir. İletişim iki ana gruba ayrılabilir. Bir gündelik yaşam içinde kurulan bu yaşama dair şeyleri içeren iletişim vardır. Bir de karşı tarafı anlamak ve kendini ona anlatmak durumu vardır ve asıl olarak iletişimden anlaşılması gereken şey budur.

Karşı tarafı anlamak için onun duygularına bir ayna tutmak gerekir. Bunu soru sormadan, merak etmeden, öğüt vermeden yapmak, sadece duygularına bakarak karşı tarafı anlamak ve bu duyguyu yansıtmak gerekir.

Farkındalık önemlidir

Bunu yapabilmek için ise, duyguların farkında olmak çok önemlidir. Bu duyguların içinde sevinç, neşe, haz vardır. Ama bunların tümü genellikle birbirine karıştırılır. Keza sevgi, nefret, kıskançlık, hırs vardır. Karşı tarafın bu duygularının farkında olmak ve ona bunları sözlü olarak yansıtabilmek önemlidir. Kendini anlatabilmek için de, kişinin kendi duygularının farkında olması ve bunu aktarabilmesi gerekir.

İletişimde en önemli şey, kişinin karşısındakini ve kendini anlaması ve anlatması ise, bu koşullarda yapılması gereken onun duygularına bir ayna tutmak ve bunları dile getirmektir. Ve bütün bunları karşılaştırma yapmadan, öğüt vermeden, soru sormadan yapabilmek önemlidir. Aksi takdirde hiçbir zaman çocuğun ne istediğini anlamak mümkün olmayacaktır.