Burun tıkanıklığı, kişinin burnunun dolu olduğunun söylendiği bir durumdur. Bu, burnunun nefes almasının zorlaştığı anlamına gelir ve hastalar onu sık sık boşaltma dürtüsü hissedebilir. Burun tıkanıklığının kişinin burnunu tıkayan aşırı mukustan kaynaklandığı yaygın bir yanlış anlamadır. Aslında sorun mukus değildir. İltihap burun dokusunun şişmesine neden olduğunda kişide tıkalı burun meydana gelir.

Birçok vakada, burun tıkanıklığı bir tür virüsten kaynaklanır. Örneğin, kişi soğuk algınlığında bunu yaşayabilir. Alerjilerden dolayı da meydana gelebilir. Kişide virüs veya bakteriden kaynaklanan sinüs enfeksiyonu varsa da burun tıkanıklığı oluşabilir. Ek olarak, bazı kişiler burun sprey ürünlerinin aşırı kullanılmasından kaynaklanan burun tıkanıklığı da yaşayabilir.

Burun tıkanıklığı vazomotor rinit adı verilen bir durumun belirtisi olarak da gelişebilir. Bu durumu burun salgıları, tıkanıklığı ve bir hastalık veya alerjiyle ilgili olmayan hapşırıkla bilinir. Doktorlar sebebinden emin değil.

Çoğu kişi için burun tıkanıklığı geçici bir sinir bozukluğundan biraz daha fazlasıdır. Genelde çabuk, hastalık veya alerji tedavisi biter bitmez geçer. Birçok kişi tedavi için reçetesiz soğuk algınlığı ilaçları, dekonjestanlar ve antihistaminler kullanır. Ama bazı kişiler ilaçsız tedavileri tercih eder. Örneğin, salin spreyler veya damlalar kullanılabilir, buhar banyosu yağmak veya nemlendirici kullanmak da yardımcı olabilir.

 Genelde, burun tıkanıklığı kişi uzandığı anda kötüye gider. Bu, rahat rahat dinlenmeyi veya uyumayı zorlaştırabilir. Bunu gidermek için kişi yatağının sırtını yükseltebilir, hatta başının altına fazladan yastık koyabilir. Bu tıkanmayı geçirmez ama dinlenmeye yetecek kadar rahatlamaya yardımcı olabilir.

Tıkanma genelde tatsız bir hastalık belirtisidir ama bazı kişiler için tehlikeli olabilir. Yeni doğmuş ve çok küçük bebekler burunlarından nefes almalılar. Alamazlarsa huzursuz olurlar ve yatıştırılmaları zor olur. Bazı nadir vakalarda, bebekte burun tıkanıklığından dolayı solunum sorunları gelişebilir.

Daha büyük çocukları da etkiler ama yaşamı tehdit eden sorunlara yol açması olası değildir. Fakat normal konuşma ve işitme gelişimine zarar verebilir. Hem çocuklarda hem de yetişkinlerde horlamaya yol açabilir.