Çocuğun arkadaşlarından ve çevresinden koparak içine kapanması zor ve hastalıklı bir durumdur. Dolayısıyla aile buna tek başına müdahale etmemeli ve kesinlikle bir uzmandan yardım alınmalıdır.

Ancak çocuk arkadaşlarıyla odasına giriyor, çıkıyor, oynuyor, eğleniyor ama ailenin yanına gelmiyorsa, bunun için zorlanmamalıdır. Çünkü ergenlik dönemi çocuğun arkadaşlarıyla özdeşleştiği bir dönemdir. Çocuk bu yüzden ailesiyle ilişkisini bir süreliğine durdurmuş ya da en aza indirmiş olabilir. Bu normal kabul edilmesi gereken bir durumdur. Eğer çocuk günlük yaşamını doğallığında sürdürüyorsa, yaşama bağlıysa, bir sorun yok demektir.

Çocuk kendi odasında kalabilir, ebeveynleriyle vakit geçirmeyebilir, bu konuda ısrar etmek anlamsızdır. Ancak yaşamdan kopmuş, konsantrasyonunu kaybetmiş, ders başarısını düşürmüş ve ısrarla odasına kapanmak isteyen bir çocuk söz konusu ise, mutlaka bir uzmandan yardım alınmalıdır.