Erkek cinsiyeti yani erillik, maskülinite kendisini baştan çıkarmak için cilve yapan dişiyi döllemek için diğer erkeklerle mücadele eden, gerekirse onları döven, kovan, öldüren, ortalığı dağıtan en kuvvetlinin dişiyi döllemesi üzerine kuruludur. Bu çok net bir evrimsel davranıştır ve böceklerden insanlara kadar süregiden bir şeydir. Hatta bu durumla ilgili, “Kızı kırk kişi ister bir kişi alır”, “Kadın herkese gösterir ama vermez” gibi birçok veciz söz de vardır. Erkek cinsiyetinin davranışı ise, antisosyallikle karakterizedir. Bütün erkekler antisosyal değildir kuşkusuz ama evrimsel olarak böyle bir eğilim söz konusudur. Erkekler evlenmeden önce birçok kadınla birlikte olduktan sonra kendi eşlerinde safiyet ararlar. Bu kültürel bir şekillenme ve kendi içinde zamanla değişime uğrayan bir durumdur. Kadın cinsi ise evrimsel olarak histrioniktir. Yani baştan çıkarıcı davranışlar, mavi boncuk dağıtma, birçok erkeğe göz kırpma, en sonunda erkekleri birbirine düşürüp en güçlü ve en kudretli olanın kendisini döllemesini sağlamak üzerine kurulu bir davranış sistemi vardır. Bu davranış biçimi de sineklerden insanlara kadar yine hiç değişmeden devam etmektedir. Bu nedenle kız görücüye çıktığında birçok erkek gelir, o içinden birini seçer. Hayvanlar aleminde aslanların kaplanların çiftleşmek için kapışmasının yerini, kıza birkaç kişinin görücü gelmesi ve kızın beğendiği kişiyi kabul etmesi almıştır. Daha ileri giderse, değişik flörtlerden birisinde karar kılma şeklinde yaşanmaktadır. Daha da ileriye gidildiğinde, çok dar bir kesimde görülse de, grup seksten sonra en beğendiğiyle evlenmeye karar vermektedir. Yani bekaret konusunda mutlak doğrular değil, kültürel doğrular vardır.