Kleptomani, çalmak için karşı konulmaz bir istek ya da içtepidir. Hırsızlık eylemi, eşyanın değerinden ya da faydasından çok daha fazlası demektir.  Dükkan hırsızları genellikle üzerlerinde çalınan malın parasıyla yakalanırlar; ödemek için paraları vardır ama çalmaya ihtiyaç duyarlar.

Kelimenin kökü “çalmak” anlamına gelen klepto ve “çılgınlık, delilik” anlamına gelen maniadan gelir. 1960 yılından beri bir tıbbi sorun olarak kabul edilir.

Belirtileri

Kleptomanlar genelde şu belirtileri gösterirler:

• Gerçekten istenmeyen ya da ihtiyaç duyulmayan eşyaları çalma konusunda karşı konulmaz istek. Bazen hırsızlıktan sonra çalınan mal bırakılır ya da hediye edilir.
• Hırsızlıktan önce artan gerilimle başlayan bir döngü vardır. Bu döngü, gerçeküstü bir durumdaymış gibi “kendinden geçme” hissini içerebilir.
• Hırsızlık geçekleştiğinde bu döngü haz, heyecan ve adrenalin yükselmesiyle devam eder.
• Bunu daha sonra suçluluk ve düşük özsaygı duygularını içeren bir “düşüş” takip eder. Bazen çalınan mal, suçluluk duygusunu hafifletmek niyetiyle atılır, bağışlanır ya da bir arkadaşa verilir, hatta asıl sahibine geri gönderilir.

Personel hırsızlığı

Çalma dürtüsü olanlar genellikle fırsatçılardır. İstekleri yükseldiğinde ve yapabildiklerinde çalarlar. Bunun anlamı personel hırsızlığının önemli bir miktarının kleptomaniyle ilişkili olabileceğidir.

Hırsızlık hakkında bazı rahatsız edici istatistikler şöyledir:

• Her 30 personelden biri hırsızlık nedeniyle tutuklanıyor (2008).
• Çalışanların %75’i işyerlerinden izin almaksızın bir şey almıştır.
• Personel hırsızlığının %55’i yönetim seviyesinde olur.
• İşyeri, personel hırsızlığına karşı kazancının %20’sini harcar.
• Kompülsif personel hırsızlığı can sıkıntısı, depresyon, intikam ya da elde edilebilirlik kolaylığıyla ilişkili olabilir. Kleptomani sonucunda gerçekleştiğinde dükkan hırsızlığındaki tetikleyicilerin ve döngünün aynısı ortaya çıkar.