Göz kapakları, her bir göz küresinin ön kısmını koruyan deri tabakasıdır. Gözler açıkken üst göz kapakları, gözün görülebilen bölümünü kapatır. Göz kapakları içindeki meybom bezleri göz kapaklarını nemlendirmek için yağlı bir sıvı salgılar.
Kirpikler, gözkapaklarından dışarıya doğru uzayan kıllardır. Koruyucu işlevlerinin yanı sıra estetik işlevleri de vardır.
Gözü beyne bağlayan görme siniri, 12 kafatası sinirinden ikincisidir. Gözün arka kısmındaki ışığa duyarlı tabaka olan ağ tabakadaki ganglion (sinir düğümü) hücrelerinin uzun çıkıntıları olan sinir liflerini içerir.
Işık, fotoreseptör adı verilen özel hücreler tarafından sinirsel uyarıma dönüştürülür. Bu hücreler, şekillerine göre iki türe ayrılır: Çubuk ve koni.
Ağ tabaka, gözün arkasındaki ışığa duyarlı tabakadır; ağ tabakada görme siniri ile beyne görsel bilgi gönderen fotoreseptörler (ışık algılayıcıları) vardır.
İris, fotoğraf makinesinin diyaframı gibi çalışır. Işığı bloke etmek için bol miktarda renk maddesi (pigment) içerir. Parlak ışıkta gözbebeğini küçültmek için kasılan yuvarlak kas lifleri iriste bulunur.
Gözbebeği, iristeki orta deliktir; ışık, göze bu delikten girer. İristeki küçük kaslar, gözbebeğinin büyüklüğünü denetler.
Gözün orta tabakasını oluşturan irisin üç kısmı vardır: Damarlı tabaka, kirpiksi cisim (Korpus silier) ve iris. Damarlı tabaka, irisin arka kısmıdır. Çok sayıda kan damarı içeren bu kısım; kornea, kirpiksi cisim ve irise giden sinirlere geçit sağlar.
Göz küresi, gözakı (sklera) adı verilen beyaz bir tabakadan oluşur. Yoğun ve sağlam lifli dokudan meydana gelir. Gözün görme kısımlarını içeren ve koruyan gözakı, gözün hareket etmesini sağlayan kasları birbirine bağlar.
Göz, görme organıdır: Karmaşık, çok yönlü ve duyarlı bir yapısı vardır. Bir manzaraya baktığımızda gözün ağ tabakasında bir görüntü oluşur ve analiz için beyne gönderilir. Göz küresi, bir fotoğraf makinesine benzetilebilir.