Erkeklerin eşlerinin doğumlarına girip girmemeleri meselesi, birçok insan açısından soru işaretidir. Bu biraz da çiftlerin kendi aralarındaki ilişkilerine ve erkeğin doğum sırasında eşinin yaşadıklarını kaldırıp kaldıramayacağına ilişkin bir sorundur. Çünkü doğum sırasında kadın dalgalar halinde sancı çekecek, normal ya da sezaryen yoluyla doğum yapacaktır. Bütün bunlar yaşanırken erkek eşinin yanında olmayı isteyecek mi ya da kaldırabilecek mi, buna bakılmalıdır. Aslında doktoruyla bireysel görüşmeler sırasında ya da hazırlık kurslarında bu durum nispeten belli olmaktadır. Kişinin kendini teslim edebilme, bu sorumluluğu alabilme, kontrolü ele alabilme ve durumu yönetebilme yeteneğini, soğukkanlılığını ve sabrını göstermesi gerekir. Erkeklerin, eşlerini o durumda görmek istemedikleri, kan görmeye tahammül edemedikleri gibi gerekçelerle doğuma girmek istememelerine sıklıkla rastlanmaktadır. Zaten erkelerin doğuma girmeleri, zorunlu değildir. Bazı kadınlar da eşlerinin yanlarında olmalarını istemezler. Ama hazırlığa birlikte gittikleri, aynı dili konuşmayı öğrendikleri zaman, gerçekten o anları birlikte yaşamak onlar açısından önemli olabilmektedir. Bazı kadınlar ise, kendilerinin doğum yaparken neler çektiğini eşlerinin de görmesini isterler. Eşlerin birbirlerine karşı takındıkları bütün bu tutumlar, aralarındaki ilişkinin hatta gelecekte nasıl bir anne baba olacaklarının ipuçlarını verir. Yani iş eşlerin ilişkilerinde bittiği için, doğuma erkeğin girip girmemesi meselesi de eşlere bırakılmalıdır. Ancak psikolojik bir zorluk yaşanıyorsa, kadın açısından da erkek açısından da bir ihtiyaçsa, bu durumla da ilgilenmek, istenilen kalitede bir doğumun gerçekleşmesi için önemlidir.