Ergenlik döneminde çocukların karşı cinsten arkadaşlarının olması son derece doğaldır. Bu konuda yapılacak en büyük hata, onlara yasaklar koymak olacaktır. Bu dönemde böyle şeylerin olmaması gerektiği gibi kaygılarla çocukları korkutmaya çalışmak, bu ilişkilerden soğutup uzaklaştırmaya çalışmak, tam tersi bir reaksiyon doğuracaktır. Çünkü yasaklar delinmek içindir ve büyüklerin koyduğu yasaklar, çocuklar tarafından bir şekilde delinecektir. Dolayısıyla onların yanında olmak gerekir. Eğer kızlarının bir erkek arkadaşı varsa, ebeveynlerin onu tanımaya çalışması daha iyi bir fikir olabilir. Hatta anlatmasını sağlamak, ilk yaşadıklarını anneleriyle paylaşmasına olanak vermek gerekir. Hatta annenin ergenlik döneminde kendi yaşadıklarını da paylaşması, çocuğa güven verecek, hatasız anne modelini değiştirerek belli ölçülerde özdeşleşmeye yol açacaktır. Bunlar faydalı şeylerdir. Böyle bir dönemde mümkün olduğu kadar kız çocuğuna yakın olunmalıdır.