Genelde, bebekler oldukça uysaldır. Ama geç bebeklik ve erken çocuklukta bir yerde, çocuklar ele avuca sığmaz hale geliyor. Tipik bir gelişim yörüngesinde, saldırganlığın 2,5 yaşında zirveye ulaşması, ardından yatışması gerekiyor. Teoride, 4 yaşında bir çocuk 2 yaşındaki bir çocuktan çok daha az saldırgandır ve 6 yaşındaki bir çocuk ortalama 4 yaş çocuğundan daha iyi davranışlıdır.
Ama her zaman davranış istisnaları vardır. “Anaokulunda veya birinci sınıfta gerçek haylazlar olan tepedeki çocuklar öyle kalmanın yüksek riski altındadır,” diyor araştırmanın yazarları. “5 yaşındaki bir çocuk 2 yaşındaki bir çocuk gibi davranıyorsa başınız derttedir.” Çocuk saldırganlığı, vurmak, sık sık öfke nöbeti geçirmek okuldaki sorunlar, depresyon, gelecekte içki içme, eşe karşı saldırgan davranışlarda bulunmayla ilişkilendirilmiştir.
Ortalama bir ailede, saldırganlık genelde aile tarafından şekillendirilir. Araştırma grubu, anne ve babaların %70’inden fazlasının çocuklarını dövdüğünü veya hafifçe vurduğunu buldu. Ama 7-10 günlük bebeklere, iğne ucu ve soğuk nesneler değdirilmeyi içeren nörolojik bir muayene yapan bu çalışmanın asıl bulduğu o değil. Bebeklerin sinir bozucu hislere tepkileri “neonatal zorluğun” temel düzeyini belirledi. Sonra bebekler 3 ve 6 aylık olduğunda araştırmacılar annelere bebeklerinin huyu hakkında soru sordular. Aynı zamanda anneler bebeklerini emzirirken incelendi, annenin şefkatli mi sinirli mi davrandığı not edildi.
Sonra, çocuklar 24 ve 42 aylıkken annelerin onlara bir tüpten nesneler çıkarmaya yardım etmesini incelediler. Son olarak, çocuklar anaokulunda veya birinci sınıftayken hem anneler hem de öğretmenler çocukların davranışlarını oyladılar.
Sürekli düşmanca tavrın en büyük öngörücüsü nedir? 3 ve 6. aylarda olumsuz anne babalık. “Çocuğun bebeklikteki davranışı hakkında hiçbir şey önceden bilgi vermedi,” dedi araştırmacılar. “Ama bebeklikte olumsuz anne babalığın gerçekten önemli olduğunu keşfettik.”
Araştırmacıların denklemi: olumsuz anne=olumsuz çift=okulda davranış sorunları.
Peki ne yapmalı? Başlayanlar için, taşkın bir ilkokullunun annesiyseniz kendinizi hırpalamayın. Burada yürürlükte olan tek etmen anne-bebek ilişkisi muhtemelen değil. Genetik de davranışı etkiliyor olabilir.
İkincisi, çocuklarınıza iyi davranın. “Araştırmamız gerçekten erkenden başlamanızı öneriyor,” diyor araştırmacılar. “Duyarlı bir anne veya baba olmak ve bebeğinizin sosyal ve duygusal ihtiyaçlarına yanıt vermek her zaman iyi bir şeydir.”
Pamukçuk tedavisi zor bir hastalık mıdır?
Uzm. Dr. Hakan Rauf TÜFEKÇİ
merhaba hakan bey benim annem iltihaplı ateşli romatizma elleri dirsekleri yamuluyor çok kötü ağrılar çekiyor son 10 gündür hiç yataktan kalkamıyor bi... devamı
Pfoa Maddesi Çocukların Bağışıklık Sistemini Zayıflatabilir
Çocuklarda Damak Yarığına Dikkat
Çocuğunuz Okula Gitmek İstemiyor Mu?
Çocuklarda Apandisit Daha Çabuk Patlıyor
Çocukların Beslenmesi: Aman, Acı! Eyvah, Ekşi!