Meraba hocam biraz söylemek istediklerim var neden bilmiyorum ama bu hayata hiç ama hiç olumlu bakamadım bilmiyorum nedenini ilk sıkıntıların kilo problemleriyle başladı Türkiye o kadar takmiyordum ama komsularinizdan çok kötü rencide edici laf lar duyunca beynini z otomatik men oraya takılı kalıyor ve cok düşünüyorsunuz hep dalga geçildi bizle o gün den bugüne psikolojim felan kalmadı liseyi bitirdim yurt dışına gittik şimdi 2 senedir burdayım çok şükür türkiyede ki takıntılı konum kalmadı ama işte başta insan kendini nasıl görüyorsa öyle kalıyor ya bizde hala ayniymisiz gibi hissediyoruz bu ülke çok ağır derecede beni etkiliyor sıkıntılarım hiç bitmiyor artık yoruldum yaşım 19 genç yaşta bittim ben artık dayanacak gücüm kalmadı hersey takı tili hersey sorun bir gün adıyla gülmedi m yapamıyorum geçmişin izlerini silemiyorum suan çok bunalımdayim ne yapicagimi bilmiyorum lütfen tecrubelerinize dayanarak bana biraz da olsa yardım edin hocam lütfen gerçekten dayanacak gücüm kalmadı belki çok istiyorum dum suan hayatın benim için son olmasını lütfen yardım edin biraz bilgilendirir beni çok zor durumdayım şimdiden teşekkür ederim

Hocam hayirli sabahlar adim gokhan Hocam 3 aydir uyuyamiyorum ama vucudum dinc duruyor Uyku hapi almak istiyorum bana yardimci olursaniz cok memmun olurum onere bileceginiz bir uyku hapi varmi hocam.

idil hanım merhaba ben içinden çıkamadıgım bir kaç sıkıntım var eğer yardımcı olursanız çok memnum olurum şimdiden teşekkürler. 5 yıl kadar sevgili kaldık birbirimizi tanıdık sevdik güvendik ve evlendik 2,5 yıldır evliyiz evlendikten sonra bana beni aldattığını itiraf etti hemde 2 kişiyle daha evliliğimizin ilk aylarında sonra cok ağladı üzüldü ve affettim 5 ay sonra o kadar cok değişti ki bir türlü anlam veremedim cok mutsuz bir evliğimiz vardı hislerim sayesınde bir başka birinin oldugunu cok geçmeden anladım ve bu bızım aile dostumuzun kızı yanı iş yerinde de asistanı saklamadı itiraf etti ailemin yanına döndüm bir ay kadar kaldım kimseye bu olayı anlatamadım ailelerde bizi bariştırdı asıl konu aradan 2 yıl kadar geçti bu yıl başında mesajlarını okudum ıkısi de hala birbirini unutamamış ve hala birbirini önemsiyorlar aynı iş yerınde çalışmaya devam edıyorlar ben yaşadıgım kötü gunlerımde hep terk edip gıden taraf oldum gıtmek ve gıdemek alışkanlık gıbı bir sey oldu tam anlamıyla bir türlü terk edemedım ailer çevre işşizlık gibi gibi... son msj olayından sonra terk edecektım ama 4 haftalık hamıleyim şimdi gitsem mi pişman olurum kalsam mı daha once gitmedıgım için cok pişmanım ve suan içinden cıkamadıgım bu olay benı cok yoruyor ve bılıyorum kı bu yaptıkları son olmayacak sanırım ben alıştım onun bu yaptıklarına ama bebeğim için dogru olanı seçemıyorum suan babasız buyumek bizi bu hayatta cok yorar mı yada yaptıkları zamanla daha mı az acıtır canımı