Onikofaji doktorların tırnak yeme alışkanlığını tanımlamak için kullandıkları teknik terimdir. Birçok kişide bu alışkanlık vardır ama çoğunda bu asla ciddi bir soruna ilerlemez. Tırnaklarını çiğneme eğilimi olan çok az kişi aslında bunu fazla yaparak parmaklarına zarar verirler. Bu kişiler zarar görene kadar kendilerine zarar verdiklerini fark etmeyebilirler bile ve bazıları sonuç olarak tırnak yemeleri için psikiyatrik yardım almaya karar verirler.

Kişiler genelde tırnak yemeğe ya erken çocukluklarında veya ergenlik sırasında başlarlar. Bazı uzmanlar bunu ergenlikte yapmaya başlayan kişilerin hormonal olarak bir şekilde, muhtemelen stresle tetiklenir. Davranış geliştiğinde uzun bir süre kalabilir ve çok az kişide ömürleri boyunca sürdürebilirler.

Uzmanlar onikofajinin neden meydana geldiğinden %100 emin değiller ama teoriler var. Örneğin, bazı kişiler bunun içgüdüsel bir şey olduğunu düşünüyorlar. Çünkü bu davranış bazen hayvanlarda da görülür. Birçok uzman bunu düşünüyor çünkü hayvanlarda sürekli tımarlanmak istemelerine neden olan kusurlu bir gen bulunur ve bazı uzmanlar onikofajisi olan kişilerin benzer bir genetik kusurun belirtilerini gösterdiklerine inanır. Aynı eğilimin bir şekilde psikolojik düzeydeki obsesif kompülsif bozukluğun arkasında da yer aldığına dair teoriler de vardır.

İnsanlar, kaygılı veya stresliyken sık sık bilinçsizce tırnaklarını kemirirler, hatta bunu aşırı ölçüde yapabilirler ama genelde sonuç olarak ciddi bir şey meydana gelmez. Bu kişiler genelde tırnak yemeleri için hiçbir gerçek tedavi almakla uğraşmazlar ve yaşamlarını çekici olmayan tırnaklarla sürdürebilirler ama bu onlar için tek sonuçtur.

Başka vakalarda, alışkanlık çok daha ciddi bir sorun olabilir. Tırnak yiyen bazı kişiler kontrol edilemez zorlanımlardan da mustariptir ve tırnaklarının görünüşünü veya hissini değiştirmek için tırnalarının uçlarını kemirmek için saatler harcayabilirler. Zamanla, bu kişiler parmaklarında yaralar açabilir veya parmak uçlarında kabarcıklara neden olabilirler.

Tırnak yemeyle baş etmek için birçok yöntem vardır ve uzmanlar bunlardan bazılarının çok yararlı olduğunu ileri sürerler. Basit yaklaşımlardan biri, hastaları tırnaklarına daha iyi bakmaya sevk etmektir. Örneğin, bazı kişiler oje sürmeye hatta manikür yaptırmaya başlarlar. Bu, kişilerin tırnaklarını çekici tutmak hakkında kendilerinin farkında olmalarını sağlar ve bu kişiler genelde daha fazla yardım olmaksızın tırnak yemeyi bırakmak için kendilerini eğitirler. Başka kişiler parmaklarına tadı kötü olan bir cila sürerler. Ciddi sorunları olan bazı kişilerse obsesif kompülsif bozukluk için ilaç kullanırlar.