Otoimmün hemolitik anemiler, kırmızı kan hücrelerinin yenilenebilecekleri zamandan önce, erken tahripleri (hemoliz) ile ayırt edilen, ender görülen bozukluklardır. Sonradan kazanılan hemolitik anemiler kaynağında genetik değildir. İdiyopatik (sebebi bilinmeyen) sonradan kazanılan otoimmün bozukluklar; istilacı organizmalara karşı etkili olan doğal vücut savunması (örneğin lenfositler ve antikorlar),  bilinmeyen bir nedenden dolayı kendi sağlıklı dokularını yok ettiğinde oluşur. Normalde kırmızı kan hücrelerin (eritrositler) ömrü, dalak tarafından yok edilene kadar yaklaşık olarak 120 gündür. Bu türdeki aneminin şiddetini, kırmızı kan hücrelerinin ömrü ve kemik iliğinde bunların yerini alan hücrelerin oranı belirler. Klinikçiler kırmızı kan hücrelerinin yanlış bir biçimde ‘düşman’ olarak gördüğü kimyasalları taşıyıp taşımadıklarını ve bu nedenle otoimmün bozukluğunun olup olmadığını tam olarak saptayabilirler (Coombs testi).

Sonradan kazanılan otoimmün hemolitik anemi, daha önceden normal kan hücrelerine sahip olan bireylerde görülen bir bozukluktur. Hemolitik anemi; diğer sağlık sorunları ile beraber veya onların sonucunda, ikincil bir bozukluk olarak gelişebilir. Nadiren, tetikleyici bir etmen olmadan da oluşabilir.

Sonradan kazanılan otoimmün hemolitik aneminin, sıcak antikor kökenli ve soğuk antikor kökenli hemolitik anemi gibi türleri vardır.

Sıcak antikor kökenli hemolitik anemide, kendi kendine gelişen antikorlar (otoantikorlar), vücut ısısı normalin üzerine çıktığında kırmızı kan hücrelerine bağlanarak bunların yıkımlarına neden olur. Tam tersi olan soğuk antikor kökenli hemolitik anemi durumunda ise, kendi kendine gelişen antikorlar (otoantikorlar), vücut ısısı normalin altına düştüğünde kırmızı kan hücrelerine bağlanarak yıkımlarına neden olur.  (Bu bozukluk hakkında daha fazla bilgi almak için, Nadir Görülen Hastalıklar Veritabanında anahtar kelime olarak “Sıcak Antikor Hemolitik Anemi”yi ve / veya “Soğuk Antikor Hemolitik Anemi”yi seçiniz.)