Babalar doğumun o filmlerde görülen ve doğumhanede geçen yarım saatlik bölümünü bilirler. Oysa doğum denilen eylem, bazen 10 hatta 15 saatlik bir süreçtir. Bu eylemin özellikle açılma denilen ve anne adayının kendi odasında gerçekleşen ilk aşamasında babalara çok iş düşmektedir. Hamileliğe eşleriyle birlikte hazırlanan baba adayları, bu süreçte eşlerini destekleme konusunda çok daha özenli davranmaktadırlar. Bu destek anne adayı tarafından ömür boyu mutlulukla hatırlanırken, eşler arasındaki yakınlaşma da güçlenmektedir. Fakat doğuma girmekten korkan ve istemeyen babalar da vardır. Bu da normaldir. Baba adayları doğumun fiilen gerçekleşme aşamasına katılmayabilirler. Ama yine de, bu uzun saatler sırasında da eşlerine çeşitli biçimlerde destek olabilir, güç verebilirler. Bazı babalar, doğum korkusundan dolayı girmedikleri doğum hakkında bilgi edinmekten, öğrenmekten de kaçınmaktadırlar. Böyle yaparak en başta eşlerinin ihtiyaç duyduğu desteği öğrenme fırsatını da kaçırmaktadırlar. Bu tarzda yaşanan bir doğum sürecinin ardından ilişkiler sarsılmakta, eşler birbirlerinden uzaklaşmaktadır. Oysa doğumhane bambaşka bir yerdir ve eşlerin burada fiilen desteklenmesi çok önemlidir. Doğuma giren babalar açısından ise durum bambaşkadır ve onlar bu olaya katıldıkları için mutlu olmaktadırlar.