Bebeklerde yataktan ya da yüksek bir yerden düşme olasılığı, hareketlenmeye ve dönmeye başladıkları zaman artış gösterir. Özellikle ilk düşüşler, bebeğin ilk dönmesini gerçekleştirdiği ve henüz ebeveynleri tarafından dönebildiğinin bilinmediği evrede gerçekleşebilir. Genellikle rastlanan, bebeğin ebeveynlerin yatağının ortasına konulmasına rağmen, bir şekilde kendini kaydırarak zemine düşmesidir. Bu durumda bebeğin düştüğü mesafe önemlidir. Düşülen mesafe 50 santimin üzerinde olduğu zaman, bebeğin zarar görme ihtimali daha yüksektir. Düştükleri mesafe 50 santimin altında ise, ilk sorulacak soru, bebeğin ağlayıp ağlamadığıdır. Bu durumda bebeğin ağlaması ve kusması normaldir. Çünkü bebekler ağlamanın şiddetinden dolayı da kusabilirler. Bu nedenle bebeğin kusması, mutlaka bir kafa travması geçirdiği anlamına gelmez. Eğer bebeği kucakladıktan sonra ağlaması kesiliyorsa, bu ağlama normal kabul edilmelidir.

Bebek düştükten sonra yapılacak ilk muayene için doktor olmak gerekmez. Öncelikle bebeğin üzerindeki giysiler çıkartılır. Eğer neresinin üzerine düştüğü görülmüşse, orada yoğunlaşarak muayene edilir. Yok, eğer görülmemişse, kafasından başlayarak kolları, köprücük kemikleri, vücudun diğer yerleri ve bacaklarına parmaklarla dokunarak, elleyerek noktasal bir hassasiyet olup olmadığı kontrol edilir. İlk muayenede bir şey görülmeyebilir. Ancak daha sonra, özellikle de kafa vuruşlarında darbe alan bölge morarmaya başlar. Bu bölgeye soğuk kompres uygulamak, deri altı kanamasını durdurur ve morluğun ilerlemesini frenler. Eğer bebeğin genel halinde uykuya eğilim, kolunu bacağını oynatmama, herhangi bir yerinde güçsüzlük, dalgınlık gibi durumlar görülüyorsa, mutlaka bir sağlık kuruluşuna götürülmelidir.