Parmak emen çocuklarda, anneyle ayrışmada bir sorun olduğu için, anneyle olan ilişkisinde bir güven ortamının yaratılması gerekir. Bunun sağlayabilmek için annenin çocuğu daha fazla takdir etmesi ve onunla daha çok ilgilenmesi gerekir. Anne çocuğu hiçbir şekilde eleştirmemelidir. Davranışlarından dolayı onu azarlayıp aşağılamaması gerekir. Eğer böyle davranırsa, o güvensiz ortam daha da derinleşecek ve çocukla anne arasındaki güvenli bağlanma kesinlikle gerçekleşemeyecektir. Bu durumda çocuk davranışını sürdürdüğü gibi, ileride daha kötü davranışlar gösterme ihtimali de artacaktır. Çocuğa öncelikle, basit ve yalın bir dille yaşının gereği olarak parmak emmesinin doğru olmadığı anlatılmalıdır. Çocuk anaokuluna gidiyorsa, kendin yaşıtlarının bunu yapmadığını gösterme olanağı da vardır.

Çocuğa anlatmak yerine doğrudan doğruya göstermek, daha etkili bir yöntemdir. Böylece çocuk yaptığı davranışın kendi yaşına uygun olmadığını kendisi de sorgulayabilecektir. Ayrıca burada anneye çok büyük bir görev düşer. Annenin çocuğun parmak emmesi karşısında çok üzerine gitmesi, ısrar etmesi de, çocuk negatif ilgi çekeceği için tam tersi sonuçlar doğurabileceğinden, böylesi davranışlardan kaçınması gerekir.