Bunama hastaları öncelikle bir tanı ve tedavi sürecinden geçtikten sonra, ailenin çok iyi bir eğitim alması ve bilgilendirilmesi gerekir. Çünkü bunama hastalığı hasta için ne kadar zor bir durumsa, onunla yaşayan, ona bakım veren bireyler için de en az o kadar zor bir hayat biçimi haline gelebilir.
Onun için, hangi evrede neler olur, neler olmaz, bunama hastalığına yakalanmış bir insandan neler beklenir, neler beklenilmez, hayal kırıklıkları, öfke beklenti gibi şeyler için gerektiği kadar zaman ayırarak çok iyi destek alınması gerekir. Burada nörologlarla birlikte çalışan psikologların desteği de çok önemlidir.
Bunama hastalarıyla genel olarak yalın bir ilişki kurmak gerekir. Öncelikle onların bu durumundan ötürü hayal kırıklığı yaşamak, öfkelenmek durumu daha da karmaşık hale getireceği için, beklentileri gerçekçi bir düzeye çekmek gerekir.

Yaşamlarını kolaylaştırmak için

Bunama hastalarının yaşamlarını kolaylaştıracak bazı tedbirler alınmalıdır. Hatırlatma, oryantasyon denilen yer, zaman, gelip gidenler, eşyaların yeri gibi bilgilerin verilmesi gerekir. Bu hastalar için mekân değişikliği çok büyük bir zorluktur. Çünkü yeni bir ortama girmek, kapının, eşyaların, gözlüğün yerini kaydetmek çok zor bir süreç olacaktır.
Dolayısıyla mümkün olduğu kadar onun yaşamını akıcı ve sade bir şekilde planlamak, sık sık hatırlatmalarda bulunmak gerekir. Örneğin eve birisi geldiğinde, onu mahcup etmeyecek şekilde kim olduğunu hatırlatmak gibi önlemler onun yaşamını kolaylaştıracaktır.