Dikkat eksikliği ve hiperaktivite sendromu olan çocukların bir kısmı, yetişkinliklerinde son derece düzgün hayatların sahibi olabilirler. Bir grup çocuk ise hayatları boyunca dikkat eksikliği ve hiperaktivitenin eksikliklerini yaşayacaktır.

Yaptıkları işte, aile yaşamlarında mutlaka sorunlar çıkacaktır. Özellikle genetik olan durumlarda tedavi gerçekleştirilemediği için, en azından sorunu asgariye indirebilmek ve adaptasyon sağlamak açısından, eğer dikkati toplamakla ilgili beyindeki moleküllerde bir sorun varsa, bir ilaç tedavisi uygulamak mümkün olabilir. Ama davranışların kontrolünde bir sorun varsa, davranış biliminden yararlanmak gerekebilir. Çocuklara dikkat eksikliği ve hiperaktivite teşhisi konulduğunda, yetişkinlikte normale dönse bile, o yaşa kadarki eğitim ve akademik başarı sürecinde sorunlar yaşanacaktır. Bu nedenle, çocuğun akademik süreçlerdeki başarısı için gerekli hallerde ilaçla, gerekiyorsa beyinde iletişimi sağlayan omega gibi vitaminler ya da kofaktörlerle zayıf olan yönler güçlendirilmelidir.