Nedir

Nedir?

Dil temelli öğrenme güçlükleri, küçük çocuklara ilişkin onların dinleme, mantık yürütme, konuşma, okuma, yazma ve matematik hesaplamaları gibi akademik becerilerini etkileyen ‘heterojen’ bozukluklardır. Hareket, koordinasyon ve doğrudan dikkatle de ilişkilidir. DTÖG, çocuk okul çağına gelene kadar genellikle anlaşılmaz. Bu bozukluğu olan çocukların çoğu iletişime girmeyi, fikirleri etkili bir şekilde ifade etmeyi zor bulurlar ve söyledikleri muğlak veya anlaşılması zor olabilir. Sebebi, beyin hasarı veya genellikle doğumda beyinin yapısal gelişimidir. Çoğunlukla kalıtımsaldır ve sık sık belirli dil sorunlarıyla ilişkilidir.

İki tip öğrenme güçlüğü vardır: psikomotor güçlüklerden diskalkuliyaya kadar güçsüzlükleri içeren sözel olmayan ve dil temelli, sözel.

DTÖG’nin belirtileri risk faktörlerinin şiddetine göre kompleks veya basit olabilir. Sayıları ardışık olarak okuma, zaman tablosunu öğrenme ve zamanı söylemeyi kapsayan disleksiden oluşur. Yazılı dille ilişkili zorluklar da vardır, örneğin yeni sözcüklerin, harflerin ve alfabelerin öğrenilmesinde sıkıntı gibi. Soruları anlamak ve yönergelere uymakta, bir hikayenin olay örgüsünün veya bir sınıf konferansının ayrıntılarını anlamak ve hatırlamakta, şarkıların ve tekerlemelerin sözlerini öğrenmede, sağı soldan ayırt etmede sıkıntı ve okuma ve yazmada zorluk çekmek. Okuma ve konuşulan dille ilişkili zorluklar soruları anlamak ve yönergeleri takip etmekte, hikayenin olay örgüsünün veya bir sınıf konferansının ayrıntılarını anlama ve akılda tutmada, sözsüz tekrarlamada, şarkıların ve tekerlemelerin sözcüklerini öğrenmede ve okumayı zorlaştıran harflere karşılık gelen sesleri tanımda sıkıntıyı da içerir. Motor becerilerle ilişkili zorluklar sağını solundan ayırt etmede zorluğu içerir, ki motor uyumsuzluğun, görsel algısal sorunların ve hafıza sorunlarının bir parçasıdır.

Testler

Testler

Konuşma-dil patologu, psikolog, sosyal hizmet görevlisi ve bazen nörolog, DTÖG olan çocukların doğru tanısı için birlikte veya ayrı ayrı çalışırlar. Ayrıca DTÖG olan çocuklarda konuşma, dinleme, okuma ve yazılı dili değerlendirirler.

  • Konuşma-dil patologları çocuğun kavrama becerilerini ve çocuğun sözel ve yazılı yönergelere uyabilme yeteneğini değerlendirirler. Ayrıca, yanıt verebilirliğe bakar ve çocuğun aşina işaretleri tanıyıp tanımadığına veya bir kitabı doğru bir şekilde tutup tutamadıklarını anlarlar ve çocuğun harfleri ve isimleri bilip bilmediklerine ve/veya yazıp yazmadıklarına bakarlar.
  • Sosyal hizmet görevlileri evden okuryazarlık öyküsü elde eder ve çocuğu sınıf faaliyetlerinde gözlemler, sosyal etkileşimlere bakarlar.
  • Psikologlar çocuğa bir dizi sözcüğü, sayıyı, harfi ve sesi tekrar ettirerek çocuğun fonolojik hafızasını incelerler. Ayrıca çocuğun çevresel ve sosyal faktörlere yanıtına bakarlar.
  • Nörologlar görsel ve işitsel algıyı içeren motor becerilere, beyin fonksiyonlarına bakarlar.

Prof. Dr. Sinan ZEREN

Merhabalar hocam sizden bir konuda bilgi almak istiyorum.Ben bundan 2 sene önce soldan varikosel ameliyatı oldum fakat ameliyat sonrasından suana kad... devamı