Merhabalar hocam, 26 aylık bir oğlum var. Başlıktan da anlayacağınız gibi 2 yaş problemi yaşıyoruz. 4-5 kadar işe ara vermiştim yaklaşık 2 ay önce tekrar başladım ancak benim başlamamla (küçüklüğünden beri iştahsızdı) tam bir yemek yeme krizi bize aşırı tepki, kendine zarar verme, çıkğlık atarak ağlama, her dediğini yaptırabilme çabası var.Ayrıca gece çok geç yatmalar başladı saat 1:30-02:00 buluyor uykuya geçmesi. Babaannesi de gün içerisinde nasıl davranacağını şaşırmış durumda. Akşam eve gittiğimizde bizi merdivenlere koşarak karşılayan oğlumuz artık kapıda bekliyor babaya ve bana gelmiyor babaannesine yapışıyor sonra onunla ilgilenerek yumuşatıyoruz ve kısa bir süre sevinçle sarılıyor sonrasında bağırmaları, istekleri başlıyor. Olabildiğince dikkatini istediği şeyden uzak tutup agresif olmamaya çalışıyoruz ancak her zaman bu duruma tepkisiz kalamıyoruz.Çok zorlanıyoruz lütfen bizi yönlendirin ne yapalım yemek yemiyor hiç bir şekilde, gece uykusu problem en büyük sorunlarımız..
Hocam merhaba.Bende bazı sorun diye tabir ettiğim sıkıntılar mevcut.Ben her zaman benim dediğim olsun istiyorum.Olmadığında ise çok büyük tepkiler verip sinirleniyorum.Bazı zaman krizlere magruz kalıp kendime ve karşımdakilere unutulmayacak zararlar ve sözler sarfediyorum!Kendi kişiliğimden farklı biri olduğumu daha iyisi oldugumu ve bende iyilerine düşman oldugumu hissediyorum anlaşamadığımı kıskandığımı düşünüyorum.Örneğin farklı bir ortamda yani arkadaş ortamında benden üstününü gördügümde neşeli olamıyorum nasıl onu geçebilirim diye kıskançlıklar içine giriyorum.Ama bir ortamda benden üstününü göremediğimde çok neşeli bir hale bürünüyorum aslında kendime güveniyorum fakat bazen oluyoki kendimi en dipte görüyorum.Herşeye takıntılı bi hale geldim!Aile ortamım küçük yaşlarımda pek parlak değildi.Annen babam boşanmış bana babannem ve dedem bakmış bu yaşa getirmişti.Okumamıştım çalışmayı sevmezdim ve bi çogu kez assagılanmıştım.haklarını yiyemem fakat dedigim gibi parlak bir aile yasamım yoktu.Birde arkadaş ortamım kısıtlı az arkadasım dostum var.Bana yakın olmaya calısan arkadaslarımdan suphe duyuyorum param içinmi benimleler arabam var diyemi bi çıkarımı var acaba diye diye arkadasta edinemiyorum.Sevgilim var 1 bucuk sene oldu cogu kez az olur mılyonlarcakez ona etmedigimi bırakmadım.Anlattıklarımla sınırlı degil daha bi çogu şey var ama ben bunları aşmak istiyorum kendimi kendim oldugum için sevmek istiyorum.Şimdiden teşekkürler