Merhabalar hocam, 26 aylık bir oğlum var. Başlıktan da anlayacağınız gibi 2 yaş problemi yaşıyoruz. 4-5 kadar işe ara vermiştim yaklaşık 2 ay önce tekrar başladım ancak benim başlamamla (küçüklüğünden beri iştahsızdı) tam bir yemek yeme krizi bize aşırı tepki, kendine zarar verme, çıkğlık atarak ağlama, her dediğini yaptırabilme çabası var.Ayrıca gece çok geç yatmalar başladı saat 1:30-02:00 buluyor uykuya geçmesi. Babaannesi de gün içerisinde nasıl davranacağını şaşırmış durumda. Akşam eve gittiğimizde bizi merdivenlere koşarak karşılayan oğlumuz artık kapıda bekliyor babaya ve bana gelmiyor babaannesine yapışıyor sonra onunla ilgilenerek yumuşatıyoruz ve kısa bir süre sevinçle sarılıyor sonrasında bağırmaları, istekleri başlıyor. Olabildiğince dikkatini istediği şeyden uzak tutup agresif olmamaya çalışıyoruz ancak her zaman bu duruma tepkisiz kalamıyoruz.Çok zorlanıyoruz lütfen bizi yönlendirin ne yapalım yemek yemiyor hiç bir şekilde, gece uykusu problem en büyük sorunlarımız..

Herhangi bi tartismada kendime hakim olamayip once nefes alisverisim sonra daralmalar ve kendime hakim olamadan bilincsiz sekilde kendime ve cevreme zarar veriyorum.5 kere snir krizi gecirdim.Ikisinde kendime kesici aletlerle zarar verdim ve bu sirada kafami yerlere duvarlara vurup kendime vuruyorum bilincsiz sekilde. Bu durum karsisinda ne yapmam gerekir yardimci olursanz sevinirim. Iyi calismalar

2-3 seneden beri garip duygular hissediyorum bir iki kere psikoloğa gitti depresyon dediler duygularımıda tam olarak toplayamıyodum aktaramıyordum ama şimdi toparlıyabiliyorum Sanki havada uçan bir kağıt parçasıymışım gibi bomboş hissediyorum kendimi. Duygularım yok oldu tamamen şu anda sanki yok gibi birşeyim. Bedenimin içi yokmuş gibi kalbim yokmuş gibi resmen. Kafamın içi bomboş gözlerim boşuna bakıyormuş gibi. Birşeyler yapiyorum sanki kendi irademle değil de kendiliğinden yapıyorum bunları aglayamiyorum sevemiyorum kimseye karşı br duygum yok sanki duygularım yok oluş gibi yaşadığım yerde bir yere giderken otomatikte gider gibiyim aklımda düşüncelerle gidiyorum yola bakan gözler kendi iradem ile değiyde otomatik bakıyormuş gibi birde çok aşırı hayal kuruyorum lütfen yardım edin okuduğunuz için teşekkür ederim