Merhaba ben teshisi yeni koyulmus sayilan ankilozon spondilit hastasiyim humira igne kullaniyorum .fakat agrilarimda azalma olmadi .doktoruma söyledigimde bende yumusak doku romatizmasi da oldugunu söyledi bi insanda iki romatizma çesiti olurmu ?

18 yaşında lise son öğrencisiyim. Kimseye güvenemiyorum. Basit önemsiz şeyleri kafama takabiliyorum. Dıştan enerji dolu biri gibi görünüyorum ama içimi kimse bilmiyor çünki paylaşamıyorum. Size yazmak istedim en azından bana yardımcı olabileceğinizi düşünüyorum. Olgun bi kızım yaşıma göre. Neyin ne olduğunu ayırt edebilecek kadar akıllı olduğumu biliyorum. Bazen insanlara karşı ani çıkışlarım ters tepki verişlerim olabiliyor. Karaktersiz değilim ama bazen kendimi tanıyamıyorum. Acaba bibolar bozukluk var mıdır ? Bu da aramızda kalsın istiyorum, siz hariç kimse görmesin rica ediyorum. Teşekkürler.

Merhaba Kemal Bey, Ben 6 yıldır obsesif kompulsif bozukluk ile ilgili çeşitli tedaviler gördüm.Ancak şuan içinde bulunduğum durumu anlamada ve anlatmakta güçlük çekiyorum.Mesela huzursuzluk ve kaygı hissediyorum gün içerisinde.Basit şeylerden dolayı veya sebepsiz huzursuzluk.Ama basit şeyler dediğim faktörlerin basit olduğunu bildiğim halde çok kafaya takma kısmı obsesyon gibi geliyor.(Aklımdan geçen bir davranışı yapmazsam kötü bir şey olacak obsesyon ve kompulsiyonlarına ek olarak).Bir de kafama en çok taktığım şeylerden biri de bir tartışmada ya da hakkımı ararken altta kalma korkusu.Ve bu düşünce benim kafamı sürekli meşgul ediyor.Hatta bazen kafamda prova yapar gibi senaryo kuruyorum mesela biri bana böyle dese ben böyle derim,diyebilir miyim?,nasıl derim?,ya kendimi savunamazsam?niye savunamıyorum? gibi.Ya da maruz kaldığım herhangi bir kendimi savunamadığım durum ile ilgili demem gerekiyordu diye düşündüğüm şeyler.Örneğin şuan,bir markette çalışan kadın personelin ben geldiğimde karşıdaki erkek çalışana bakıp gülümsemesi durumu aklımı kurcalıyor.Bunu birkaç defa yaşadım çünkü.Şu an kafamda bununla ilgili düşünceller dönüyor.Baş ağrısı bile yapıyor hatta.Niye gülüyorlar?Benim bir şey demem gerekli mi?Ya diyemezsem?Acaba takmasam mı?Takmıyor gibi mi davransam?Nasıl tepki vereyim?Neden tepki vermekten çekiniyorum?Acaba imalı imalı mı konuşsam?Hakkımı savunabildiğim,tepki verebildiğim durumlar da oluyor ama şimdi neden yapamıyorum?(bazen kendimi zorlayarak,bazen kendimi zorlamadan hakkımı savunabiliyorum,kavga edebiliyorum,bazen edemiyorum.Savunabildiğim anları aklıma getirip rahatlıyorum.Yapabiliyorum diyorum.Bazen bu durum karşıdaki kişiye göre değişebiliyor.Mesela erkeklere karşı daha iyi savunabiliyorum.Ve kendi yaşımda değil de benden büyük olanlara karşı daha keskinim.En keskin olduğum insan grubu ise öğretmenlerim.) Ve bazı konularda insanların benim hakkımda ne düşüneceğine çok fazla önem veriyorum.Ve bazı zamanlarda tepki almaktan korktuğum oluyor.Örneğin toplu taşıma araçlarında yüksek sesle telefonda konuşmak.Ya da telefonuma çok fazla mesaj gelmesinden kaynaklanan ses.Bunlar karşısında alacağım tepkiden korkma sebebim sanırım yine kendimi savunamama korkumdan kaynaklanıyor.Ben mesela telefonda yüksek sesle konuşma mevzusunda bir kadınla minibüste kavga ettim birkaç ay önce ve üste çıkabildim.Bazen çıkabiliyorum(kendimi zorlayarak veya da kendiliğimden).Yani bazen kendime bir özgüven geliyor hareketlerimde konuşmalarımda.Ama genelde dikkatli davranma gereği duyuyorumçKonuşurken falan insanlar benim hakkımda ne düşünür gibi.Ama tepki almaktan korkmadan karşıt bir düşünceyi söylediğim de oluyor.Derste mesela.Bazen buna kendimi zorluyorum,bazen de zorlanmadan oluyor.Bunlar, bunları kafaya çok takmam ve arada gelen huzursuzluk hissi ,kaygı duyduğum durumları çok fazla büyütmem ve bundan dolayı aşırı kaygı duymam, buna engel olamama durumu,veya çok küçük olduğunu bildiğim halde çok fazla kaygı duymam(halledebileceğim bir şey olduğunu bildiğim halde kendime bunu açıkladığım halde tekrar başa dönüp kaygılanmam) ve kaygı duyulan durumun kafama çok takılıp konsantrasyonumu engellemesi ve bazen kaygıyı kalbimde hissetmeme neden olması durumlarını doktora nasıl anlatacağımı bilemiyorum ve bunların hangi hastalık olduğunu bilemiyorum.Kendimi tam ifade edemeyeceğimi düşünüp doktora da gitmek istemiyorum.Şu an 150 mg Lustral kullanıyorum tek başına.Bundan önce zeldox 20 mg ile kullanıyordum.Zeldox ilk başlarda bana müthiş geldi tüm şikayetlerim kayboldu ama doktorla lustralı 100 mg a düşürmemden itibaren aşırı derecede huzursuzluk ve kaygı başladı, lustralı 150 ye çıkarsam bile fayda etmediği için bırakmak zorunda kaldım lustrale 150 ile devam ettim ve dehşet derecesindeki huzursuzluğum gitti.Yukarıda yazdıklarımın çok çok şiddetlisiydi.Şimdi bu şikayetler var.Söyldiğim tepki alma anksiyetesinden dolayı kafamda oluşan düşünceler,kaygılar,senaryolar üretmek,sürekli tepki aldığım durumları ve bunlara vermem gereken cevapları düşünmek,prova yapmak..bunlar önceden de vardı fakat kaybolmuştu.Sadede lustral kullansam bile yoktu şu sıralar tekrar ortaya çıktı.Ne yapacağımı ve neden kaynaklandığını hala bilmiyorum.Bu yazdıklarım neyin belirtisi?Bana bu konuda bilgi verirseniz sevinirim.Teşekkürler