Apse, toplanan irin kütlelerinden oluşur. İrin; iltihap ve enfeksiyonunun yan ürünleri olan ölü akyuvarlardan, bozulmuş doku ve hücrelerden, ölü ve canlı mikroorganizmalardan (genellikle bakterilerden) oluşur. AIDS gibi güçten düşüren başka bir hastalığın sonucu olduğunda, genellikle kalınbağırsak, akciğer, karaciğer veya beyin gibi iç organlarda oluşabilir. Apselerin çoğu bakteri veya mantar kökenli olsa da; kimisi vereme yol açan bakteriden, kimisiyse (özellikle karaciğerde) amipten kaynaklanır. Bunlar iç organlara kan dolaşımı yoluyla taşınır ve buraya ulaştıktan sonra iltihap veya enfeksiyona neden olur.

Sağlıklı insanlarda apseler daha çok derinin altındaki yumuşak dokuda oluşur. Saldırgan organizma, deride yolunu hastalık bulaşmış bir yaradan veya ısırıktan bulabilir; çıban olarak bilinen apse, bir tüy kökünde başlayabilir. Çıbanlar en çok; burun delikleri, koltuk altları, boynun arkası, bacakların ve kaba etlerin arası gibi tüylü bölgelerde görülür. Derinin altındaki bir apse genellikle çok acı verir, şişkin ve kırmızıdır, dokunulduğunda sıcaktır. Apse ayrıca ateşin yükselmesine, terlemeye, çarpıntıya (taşikardi) ve kırıklığa neden olur.

İlaçlar, apsenin üst kısmından içine geçemedikleri için faydaları sınırlıdır. Yine de sıklıkla damardan antibiyotik verilir.

Tedavinin dayanak noktası cerrahi yöntemle irinin boşaltılmasıdır. Apseye keserek, bir tüple veya apseyi deri üzerinde açık bırakarak (apse genellikle deriye kendiliğinden patlasa da) bir boşalma yolu sağlanır. Yara ve enfeksiyon iyileşene kadar her gün pansuman yapılır.