Görme bozuklukları, göz tarafından algılanan görüş alanının büyüklüğünü ya da şeklini etkiler. Bu bozukluklar, makula dejenerasyonu (bozukluğu) olarak adlandırılan hastalığı da kapsar. Bu durumda ağ tabakanın orta kısmındaki sarı nokta (makula) bozularak bulanık görmeye ve merkezi görüşün yavaşça kaybolmasına yol açar. Yüzeysel görüş, genellikle bu durumdan etkilenmez. Gözün çok sayıda sinir ucu, görüşün en keskin olduğu makulada toplanır. Makula ile ilgili bozulma, yaşlanma sürecinin doğal bir parçası olabilir ya da bir hastalığa ve çevre etkenlerine bağlı olarak ortaya çıkabilir.

Yüzeysel görüş alanın (görüş alanının dış kenarları) bir tüpten bakıyormuşçasına aşırı derecede daralması durumuna tünel görüş adı verilir. Bu durum, genellikle gözde aşırı sıvı birikmesinin yol çatığı basıncın görme sinirini etkilediği glokom hastalığının belirtileri arasında yer alır.

Bu durum, ağ tabakanın bozulmasına yol açan tavukkarasının da belirtisidir. Görme alanının sınırlanması sonucu tünel görüş geliştiren bir kişi, hemen yanında dikilen birini göremez. Bu durum, genellikle gece körlüğüne yol açar; gece körlüğü, belirli bir seviyenin altındaki ışıkta gözün normal işlevlerini yerine getirmede güçlük çekmesi durumudur.

Hemianopi, gözlerden birinin ya da her ikisinin normal görme alanında yarıya kadar görme kaybı ya da körlük durumudur. Görme kaybı, genellikle alanının sol ya da sağ veya üst ya da alt yarısında oluşabilir. Her iki gözde eşit düzeyde görme kaybı olduğundan hemianopiye, gözler tarafından iletilen görüntülerin beyne gönderilemediği ya da beyinde işlenemediği bir beyin bozukluğu neden olur. Genellikle beyni zarar gören kişilerde görülür.