Bugünlerde tropikal ormanlarda tıp, bir tür mantar hastalığı yüzünden soyları tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan bazı kurbağa türlerini kurtarmak için harekete geçmiş durumda. Bunun nedeni de çeşitli kurbağa türlerinin tıpta pek çok hastalığın tedavisinde kullanılan kimyasallar üretiyor olmaları.

Yaşam alanlarının kaybolması, iklim değişikliği, kirlilik ve son olarak da bu hastalık nedeniyle kurbağa nüfuslarında son yıllarda kimi bölgelerde %80’e varan ciddi azalmalar yaşanıyor. Bu yüzden de Panama, Kosta Rika gibi Orta Amerika ülkelerinde ülkelerde kurbağalar toplanıp doğal ortamları dışında çoğaltılmaya çalışılıyor. Bu da sıradışı şartlarda yaşayan bu hayvanlarla başarılması kolay bir iş değil. Kimileri türlerinin son örnekleri olan bu kurbağalar adeta bir tür Nuh’un gemisi olan bu merkezlerde tıp ve gelecek nesiller için korunuyor.  Burada zamana karşı bir yarış söz konusu zira hastalık hızlı yayılıp çabuk etkilli oluyor. Panama ilk başta gerekli fasiliteler mevcut değilmiş. Uzmanlar kurbağaları başta otel odalarında saklamak zorunda kaldıklarını anlatıyor. Ayrıca bu hayvanlar hakkında bilinenler sınırlı olduğu için de onlara nasıl bakılması gerektiği konusu dene-yanıl yöntemleriyle yavaş yavaş daha iyi öğrenilebilmekte.  Peki tüm bu çabalar niye?

Örneğin Avustralya’da bir kurbağa türü caerin denen ve AİDS tedavisinde kullanılan bir maddeyi salgılıyor. Başka bir türün derisinden hastane enfeksiyonlarıyla mücadelede yararlanılıyor. Diğer türler diyabet, ülser, ağrı kesiciler ve diğer başka çalışmalarda kullanılıyor. Ve henüz kurbağalardan tıpta nasıl yararlanabileceğimiz konusunda çok az şey biliyoruz. Bu hayvanlar tıp araştırmaları için daha da önemli hale gelebilir.
Çevremiz ve sağlığımız için uzak ormanlarda yapılan çalışmalar gerçekten de çok etkileyici.