Parkinson hastalığının tanısı klinikle konulur. Dolayısıyla hastaların muayene bulguları, öyküleri, özellikle belli hareketleri yapış tarzları, muayene sırasında bulunan katılık, ağırlık gibi bulgular tanının konulmasında yol göstericidir.
Parkinson hastalığının teşhisinde kullanılan belli bir laboratuar tetkiki ya da radyolojik yöntem yoktur. Deneysel olarak radyoizotop çalışmaları, bir takım görüntüleme yöntemleri yapılan tedavinin ya da denenen tedavi yöntemlerinin işe yarayıp yaramadığı konusunda aydınlatıcı olabilmektedir. Fakat bugün için Parkinson’un tanısı klinik muayene ile konulabilmektedir.

Parkinson-artı

Parkinson hastalığı, ileri yaşın hastalığıdır. Özellikle ilk evrelerinde yaşın ilerlemesine bağlı olan bulgularla ya da Parkinson hastalığına benzer, başta tek başına dopamin eksikliği olmayan ama dopamin eksikliğine ilaveten başka sorunların olduğu hastalıklarla karışabilir. Yani dopamin gibi bilinen ya da bilinmeyen başka madde eksiklikleri, beyin dokusunun kireçlenmesi ve dejenerasyonu, kanlanma aksaklığı gibi bazı başka sorunların eklendiği hastalıklarla karışabilir.
Bu hastalıklara genellikle Parkinson-artı ya da Parkinson Plus denir. Yani hastada Parkinson bulgularının olduğu ama buna ilaveten başka sorunların da olduğu anlamına gelir. Bunların ayrımını yapmak klinisyenin işidir.