Parkinson hastalığı, hastaların ruh haliyle oldukça ilişkili bir hastalıktır. Özellikle stres ve gerginlik, hastalık bulgularını logaritmik olarak arttırmaktadır.

Hastaların ruh halleri ne kadar iyiyse, hastalık bulguları da, özellikle titreme, katılık, ağırlık gibi bulgular da veya ilaç alınca ortaya çıkan istem dışı hareketler de o kadar azalmaktadır. Dolayısıyla hastalar ruh halleri itibariyle ne kadar stabil ve rahat olurlarsa, hastalık bulguları da o kadar az olmaktadır.

Hastalık bulguları ilerledikçe hem hastanın bakıma hem de çevreye duyduğu ihtiyaç artar. Burada hasta aileleri mümkün olduğu kadar hastaya destek olmaya çalışmalı, hastaların ilaçlarını zamanında alıp almadıklarına, verilen tedavi protokollerine uyup uymadıklarına, doktor kontrollerine zamanında gidip gitmediklerine dikkat etmelidirler.
İleri evrelerdeki hastalarda ise mümkün olduğu kadar hastaya destek olmaya çalışmak gerekir. Yatak bağımlılığı ya da bir yardımcı tıp insanına ihtiyaç doğarsa ailelerin bunu yapmaları ya da profesyonel insanların yapmalarını sağlamaları gerekir.