Sağlam Bir Temel

Bebekler yaklaşık 5 aylık olduklarında, katı gıdalar tüketmeye hazır hale gelirler. Bebeğinizin “gerçek gıdayı” yemesi, heyecan verici bir dönüm noktası olabilir. Çünkü bu, bebeğinizin büyüdüğünün, bebeklik aşamasından çıkmaya başladığının gözle görülebilir sinyallerinden biridir.

Ancak küçüğünüzün büyümesi konusunda çok fazla istekli olmayın. Katı gıdaları yemek önemli bir geçiştir ve bunu doğru yapmak için zamana ihtiyacınız olacak. Bebeğinizi hemen katı gıdalar almaya zorlamak, daha sonrasında onun sağlıksız yeme alışkanlıklarına zemin hazırlayabilir. Ve yaygın inanışın aksine katı gıdalara çabuk başlamak, daha uzun gece uykusuna geçişi hızlandırmaz.

Bebekler genellikle dilleriyle itme reflekslerini kaybettiklerinde ve besini ağzının içine alıp yutabildikleri yaklaşık 4 ila 6. aylarda, katı gıdalara hazırdırlar. Bundan sonra bir bebeğin vücudu, katı gıdaları sindirme ve zararlı gıda alerjenlerini süzme konusunda da daha becerili hale gelir. Katı gıdalara geçiş için bazı mucizevi yaşlar beklemekten çok ailelerin bebeklerinden yeni deneyime hazır olduklarına dair işaretler beklemeleri daha doğru olur.

Uzmanlara göre katı gıdalarla beslenme, katılımcı yani çocuklarınızı da içeren bir süreç olmalıdır. Yoksa çocukları az ya da çok yemeye zorlarsınız ve bunun tehlikesi, onların aç ya da tok oldukları zamanı bilme için kapasitesini zorlamanızdır.

Bu özellikle obezitenin artışa geçtiği şu günlerde önemlidir. Çünkü bu hastalık, küçük çocuklar arasında da yayılmaktadır. Uzmanlar, obezitenin erken dönemdeki faktörlerini ve bunların bir kısmının erken besleme alışkanlıklarıyla bağlantısını araştırmaya devam ettiklerini söylemektedirler.

İşte bebeğin katı gıdalara hazır olduğunu gösteren bazı işaretler:

• Dudaklarına bir kaşık dokundurulduğu zaman ağzını açmak gibi yemeye hazır olduğunu bir şekilde gösterir.
• Dik oturabilir ve besini ağzının ön bölümünden arka bölümüne geçirerek yutma motor becerisine sahiptir.
• Yeterince yediği zaman başını çevirmek, memnuniyetsizliğini göstermek ya da kaşığı eliyle itmek gibi, doyduğunu belirtme becerisi vardır.
• Tabağınızdaki yiyeceğe açık bir ilgi gösterir, tabağınızdaki malzemeleri ya da yiyecekleri kapmaya çalışır.

Eğer yavrunuz hazır görünmüyorsa, onu terletmeyin. Kahvaltı gevreğini rafa geri koyun, sadece memeyle ya da biberonla beslenmeye geri dönün (her iki beslemede de ilk 6 ila 10. aylarda bebeğinizin ihtiyacı olan tüm besinler vardır). Ve katı gıdaya geçişi, bir sonraki ya da ikinci haftada tekrar deneyin. Öğün zamanlarının bir savaştan çok eğlence olması daha önemlidir.

Kolay, öyle değil mi?

En yaygın başlangıç gıdası pirinç gevreğidir. Çünkü pirinç gevreğinin sindirimi daha kolaydır ve bebeğinizin azalmış kaynak arzını desteklemek için demirle güçlendirilmiştir. Çeyrek tatlı kaşığı ya da daha az pirinçle başlayın. Pirinci, mamayla ya da meme sütüyle karıştırın. Yeni bebekler için karışımın ezilmesi daha iyidir.

Bazı uzmanlar, bebeğinize parmağınızdan yedirmeye başlamanızı önermektedir; çünkü parmağınız yumuşaktır, doğru ısıdadır ve bebeğiniz için tanıdıktır. Bebek yeni gıdaya alıştığında yumuşak, yuvarlak kenarları olan küçük çay kaşığına geçin.

Katı gıdaları yedirmeye, bebeğinizin günün en aç göründüğü zamanında başlayın. Böylece yeni bir şey denemeye daha çok istekli olacaktır. Başlangıçta, şaşkın bakışlar olacaktır (hatta açıkça reddedecektir) ve ağzının içinden çok etrafında daha fazla yiyecek olacaktır. Bu normaldir, çünkü bebek için yeni bir deneyimdir. Dolayısıyla, çocuklar hazırlıklı olsalar bile bazı düzenlemeler gerekecektir.

Bebeğiniz tok olduğunda bunu söylemesine izin verin; “az mı besledim çok mu besledim” kaygısı duymayın. Uzmanlar, “Çocuklar, çok erken yaşlarda neleri yemeye ihtiyaçları olduğunu anlayacakları olağanüstü bir sezgiye sahiptirler. Bu belirtilere fazla yüklenmeyin” demektedir. Bir kaşık kullanarak beslemek (çocuk uzmanları, mamayı ezerek şişeye koymayı tasvip etmemektedirler), bebeğinizin aşırı yeme ve fazla kilo alma riskini azaltmaya yardım edecektir.

Baharat faktörü

Bebeğiniz tahıla alıştığında, yavaş yavaş süzülmüş sebzeler gibi diğer besinleri (altıncı aydan önce sindirimi zor olan mısır dışında) ve meyve verin. Yaklaşık yedinci aya kadar, sindirimi çok zor olan etlerden uzak durun.

Bazı doktorlar, meyvelerden önce sebzelerin verilmesini tavsiye etmektedir. Çünkü sebzeler, o kadar da tatlı değildir ve bebek eğer önce meyve tadına alışırsa, sebzeleri reddetme olasılığı daha yüksektir. Tatlı patates gibi daha tatlı sebzelerle başlamak daha iyi olabilir. Ayrıca, meme sütünü ve pirinç gevreğini, ıspanak gibi yeşil sebzelerle karıştırmak, bebeğinizin daha çok hoşuna gidecek bir yemek hazırlamanızı sağlayabilir.

Her seferinde bir besin deneyin, başka bir gıdaya geçmeden önce üç gün bekleyin. Gıdaları bebeğinize yavaşça vermek, size belli gıdalara olan alerjisini gösterme şansı verecektir. Alerjilerde en büyük suçlularından bazıları; inek sütü ve yumurta akı (yumurta akı 1 yaşın altındaki çocuklara tavsiye edilmez), yer fıstığı, buğday, çilek, narenciye meyveleri, domates, mısır ve kabuklu deniz ürünleridir.

Gıdaların çeşitli karışımlarını vermek, bebeğinize değişik tat ve yapılarda gıdalar sunmanın yanında onun daha geniş bir gıda yelpazesinde beslenmesini garanti etmeye yardım eder. Çocuğunuz, tuz veya şekere karşı sağlıksız bir tat alma geliştirebileceği için beslenmesine bu gıdaları eklemekten kaçının.

Katı gıdalara geçtikten sonra, bebeğinizin dışkılamasında değişiklik olursa paniklemeyin. Dışkısı genel olarak daha katı, rengi değişik, daha güçlü kokulu olabilir ve hatta bir miktar sindirilmemiş gıda içerebilir. Eğer dışkı aşırı derecede sıvıysa, suluysa ya da sümüksüyse, doktorunuzla bağlantıya geçin. Belirtiler, sindirim yollarının tahriş olduğunun sinyalleri olabilir.

Bebeğin eline parça gıdaların verilmesi

Bebek cisimleri parmakları arasında tutmaya başlayacak kadar büyüdüğünde, –genellikle 9 ya da 10. ay– eline parça gıdalar (parmak gıdalar) vermek için iyi bir zamandır. Kraker, küçük bir parça olgun muz ya da küçük bir dilim peynir gibi kolayca çözünen gıdalarla başlayın.

Güvenliği göz önünde bulundurun. Düz, sandviç gibi yuvarlak gıdalar, işlenmiş etler, sert bonbonlar, patlamış mısır, yer fıstığı, üzüm, elma parçaları gibi boğazda kalabilecek herhangi bir yiyecekten uzak durun.

Çocuğunuzu kendi kendine yemeye teşvik etmek için kendi kaşığını ve kapalı bardağını verin. Belki temizlik açısından pek de sevmeyeceğiniz bir sınavdır, ancak bu aktivite onun başparmağı ve işaret parmağı arasında bir şeyleri tutabilmek gibi ince motor koordinasyonunun çalıştırmasına yardım edecektir. Aynı zamanda sizin hala bebeği beslemeniz gerekebilir, ama bebeğin kendi mutfak eşyalarıyla oynaması, onu mutlu ve meşgul edecektir.

Patatesleri elinde ezeceğinden ya da sütü tepsisine dökeceğinden korkmayın. Onun, bu işi sizi bıktırmak için değil, farklı yapıları, sıcaklıkları, renkleri ve dünyanın diğer özelliklerini öğrenmek için yaptığını hatırlamaya çalışın. Büyük bir mama önlüğü ve plastik koruyucu giysi yardımcı olabilir. Ve dökülen kırıntıları temizlemekte köpekler herhangi süpürge ya da süngerden daha iyidirler. 

Sıvılardan katı yiyeceklere geçmek zaman alır. Uzmanlar, “12 ila 15. aylar itibariyle bebekler temel olarak, aileleriyle aynı yiyecekleri yerler. Beslenme sosyal bir durumdur. Çocuklar bunun, büyümüş çocuk olmanın bir parçası olduğunu anlamalıdırlar: Beslenme, ailenin sosyal dokusunun bir parçası olmalıdır” diyorlar.

Hepsinden de önemlisi öğün zamanlarını, aile yemekleri için bir standart oluşturmak için keyifli, paylaşılan bir durum haline getirin.