Aşırı kilolu veya obez olmak Tip 2 diyabet gelişmesi için bir risk faktörüdür ama öyle görünüyor ki bu daha kilolu hastaların bir avantajı olabilir: Şeker hastalığı teşhisi konulduğunda aşırı kilolu olan kişiler zayıf şeker hastalarından daha uzun yaşıyorlar.

Aşırı kilonun erken ölüme karşı koruyucu göründüğü bu obezite ikilemi daha önce kalp yetmezliği ve kronik böbrek hastalığında da görüldü.
Ama çalışmanın yazarları bunun aşırı kilo almanın bir sağlık stratejisi olduğu anlamına gelmediğini söylüyor; aksine şeker hastalığı teşhisi konulduğunda zayıf olan kişiler zaten sağlıklarının kötüleşmesine yatkın. “Onların şeker hastalığının farklı olabileceğini ileri sürdük,” diyorlar. “Obeziteyle ilişkisiz nedenlerden ötürü şeker hastalıkları meydana gelmiş olabilir.”

Genel olarak şeker hastalığı olan kişilerin %85’i kiloludur. Aşırı kilo almak tip 2 şeker hastalığının en büyük etmenlerindendir çünkü aşırı yağ hücreleri vücudun glukozu parçalama şekline etki edebilir ve insülin üretir ama bazı normal kilolu bireylerde de şeker hastalığı medyama gelebilir.
Bir çalışmanın yazarları, kişilerde kalp hastalığı risk faktörlerini takip eden önceki beş çalışmanın verilerini incelediler. 1990 ve 2011 yılları arasında yürütülen çalışmalarda şeker hastalığı teşhisi konulmuş, %12’si normal kilolu olan 2625 kişiyi kapsadı.

Araştırmacıların bulgularına göre, zayıf hastalar kiloları haricinde metabolik olarak obez olanlara benzer görünüyorlardı.  Ama kilolu şeker hastalarından ölme ihtimalleri iki kat daha fazlaydı. Şeker hastalığına etki eden diğer risk faktörlerini, örneğin yüksek tansiyon, yüksek kolesterol ve sigara içmeyi ayarladıktan sonra bile yüksek ölüm oranları kaldı. Dahası, normal kilolu hastaların altta yatan başka hastalıklardan dolayı kilo veriyor olma ihtimallerini açıklamak için araştırmacılar, şeker hastalığı teşhisinden sonraki iki yıl içinde ölen kişileri hariç bıraktılar. Erken ölüm riskinin iki kat olması kaldı.

Toplamda, şeker hastası olan aşırı kilolu ve obez kişilerde yılda %1,5, zayıf hastalarda %2,8’di.

Peki, normal kilolu insanlarda bu hastalığı ayrı tutan nedir? Bunu açıklamak için birçok çalışma gerekir ama yazarların birkaç tahmini var. “Uygunsuz insülin üretimine genetik yatkınlık sorunun bir parçası olabilir. İnsülin salgılanmasıyla ilgili genetik çeşitlenmeleri keşfetmemiz gerekiyor. Genetik faktörlerin insülin direncini tetiklemesi ve ölüm oranıyla ilişkili başka bir şeyi etkilemesi de mümkün. Gerçekten bilmiyoruz.”

Vücut yağının hala rol oynaması da mümkün. Çalışmalar katılımcıların vücut kütle endeksini, boylarıyla kilolarının oranını ölçtü ama vücut yağ kompozisyonunu veya genel vücut ağırlığının ne kadarının yağ ne kadarının kas olduğunu hesaba katamadı. Görünüşte zayıf olan kişilerin birçoğu kastan çok yağ taşıyordu, böylece dıştan zayıf görünseler de içten şişmandılar. Örneğin, sağlıklı bir vücut kütle endeksi olan kişiler bile, karınlarının derinliklerinde iç organ yağlarına, sağlığa özellikte zararlı olan yağlanma türüne ev sahipliği yapıyor olabilirler çünkü insülinin şekeri parçalama becerisini aksatacak hormonlar ve maddeler salgılar. Yeni çalışmada yer alan zayıf şeker hastalarının birçoğu yaşlı olduğu için muhtemelen daha az kas kütlesi ve daha çok yağları vardı.

Bulgular, şeker hastalığının sadece aşırı kilolu veya obez kişilerin hastalığı olmadığına ve doktorlarun zayıf hastalarında, özellikle yaşlı olanlarda işaretleri araması gerektiğine dair uyarıyor. “Doktorların normal kilodaki insanlarda şeker hastalığı endişesi, daha kilolu şeker hastalarından daha yüksek olmalı.”