Üniversite depresyonu sık görülen bir problemdir. Üniversiteye geçiş döneminin genç yetişkinleri neden depresyona meyilli hale getirdiğini anlamak, tedavisi için adımlar atmayı kolaylaştırır.

Çocuğunuzun üniversiteye giderkenki duygusal geçiş dönemine yardım etmek oldukça esaslı bir yük olabilir. Depresyon kalıcı bir mutsuzluk ve isteksizlik hissine sebep olan bir hastalıktır. Üniversite depresyonu klinik bir teşhis değil üniversite döneminde başlayan bir depresyondur.

Üniversite öğrencileri birçok zorlukla, baskıyla ve endişeyle karşı karşıya kalabilirler. Bu da ağır bir yük altında hissetmelerine sebep olabilir. Hayatlarında ilk defa evden ayrı yaşıyor olabilirler ve evi özleyebilirler. Ayrıca yeni bir çalışma takvimine, çalışacak derslere, oda arkadaşlarıyla yaşamaya, bu yeni yere ait hissetmeye alışmaları gerekir. Ergenlikten yetişkinliğe geçerken bu değişiklerle başa çıkmaya çalışmak depresyonu tetikleyebilir veya olan depresyonu açığa çıkarabilir.

Üniversite yıllarında depresyon akademik performansta düşüş, sigara kullanımı gibi yönelimler ve aşırı alkol alımı, güvensiz seks gibi tehlikeli alışkanlıklarla ilişkilendirilmiştir.

Çoğu üniversite öğrencisi zaman zaman mutsuz ve endişeli hissedebilir fakat bu hisler birkaç günde geçer. Tedavi edilmeyen depresyon ise kalıcıdır ve normal yaşantıya müdahale eder. Kişinin üniversite yıllarında depresyon geçirdiğinin belirtileri arasında mutsuzluk hisleri, küçük meselelerde bile asabiyet, normal aktivitelere isteksizlik, uykusuzluk veya aşırı uyuma, iştahta veya kiloda değişiklikler, huzursuzluk, sinirli çıkışlar, yavaşlamış düşünme, konuşma veya vücut hareketleri, kararsızlık, azalan konsantrasyon, yorgunluk, enerji kaybı, değersizlik veya suçluluk hissi, eski başarısızlıklara takılma, kendini suçlama, düşünme, konsantre olma, karar verme ve hatırlamada sorunlar, sık sık ölümü veya intiharı düşünme, sebepsiz ağlama nöbetleri, açıklanamayan ağrı gibi fiziksel problemler yer alır.

Tedavisi amacıyla önce çocuğunuzla açık bir şekilde konuşmanız, onu hislerini paylaşması için teşvik etmeniz, belirtiler gerileme göstermiyorsa bir uzmandan yardım almanız önerilir.