Beyinde fizyolojik değişikliklerin ötesinde, fonksiyonel denilen hareketli ve dinamik sorunlar havaleye yol açabilmektedir. Bunları artık hücresel düzeyde tespit etmek mümkündür.
Çocuklarda havalenin beyinde hasara yol açma riski, havalenin süresine, şekline ve o sırada alınan tıbbi yardımın niteliği tarafından belirlenir.
Havalenin tüm toplumlarda, çocuklarda görülme oranı binde 1 ila binde 2 dir. Çocuğun yaşı ne kadar küçükse, havale geçirme eğilimi de o kadar artmaktadır.
Havalenin çok fazla görüngüsü vardır. Ateşli havaleler ise daha az görüngüye sahiptir. Bunlar daha çok ani gevşek kalma ya da vücudun kasılmasıdır. Daha az rastlanan ise tek taraflı nöbetlerdir.
Ateşi yükselen her çocuk havale geçirir diye bir kural yoktur. Hem ülkemizde hem Batıda yapılan çalışmalar, 6 ayla 6 yaş arasındaki çocukların ortalama yüzde 5 inin ateşli havale geçirme riski olduğunu göstermiştir.
Beynin yürüttüğü işlerle ilgili olarak her türlü havale ortaya çıkabilir. Özellikle yaş küçüldükçe havalenin tanısını güçleştiren de bu olgudur. Yeni doğan, süt çocuğu, oyun çocuğu ve okul çocuğu gruplarında havaleler farklı gerçekleşmektedir.
Havale geçiren çocuklar doktora götürüldükleri zaman, öncelikle ailelerinden havalenin hikayesi dinlenir. İkinci olarak bu havaleyi tetikleyen nedenler araştırılır. Bu nedenler çocukla ilgili olabileceği gibi çevresel de olabilir.
Havale bir beyin hastalığıdır ve tamamen beynin kendi işlev sorunlarıyla ilgili bir hastalıktır. Havale her yaşta görülebilir. Ancak tüm yaş grupları içinde, öncelikle çocukluk yaş grubunda görülür.
Ateş kendi başına bir hastalık olmayıp, birçok hastalığın ortak bulgusudur. Bu nedenle ateş, altta yatan hastalığın ağırlığını belirler. Sadece ateşin kendisi söz konusu olduğu zaman, birçok faydası da vardır.
Basit ateşli havaleler altta yatan önemli bir nedene dayanmadıkları koşullarda, çocuklarda hiçbir hasar bırakmaz.