Bebek en çok annesini istediği için, anne kendisinden uzaklaştığı zaman ağlar. Annenin bebeğinin neden ağladığını anlamak için, “Bak, dinle, hisset” sezgisini kullanması gerekir. Bebeğin ağlamasının değişik nedenleri olabilir. Bazen kendi sesini duymak için ağlar. En fazla acıktığı için ve bir de gaz şikayeti olduğu zaman ağlar. Annenin bebeğin bu nedenlerden hangisinden ötürü ağladığını anlayabilmesi için, bebeği dinlemeyi ve kendi sezgilerini kullanmayı bilmesi gerekir. Bebekle annenin arasında doğal bir bağ vardır ve bu bağdan dolayı birbirlerini telepatik olarak anlayabilmeleri mümkündür. Anne bebeğine sarılarak onu dinlediğinde, telaşsız ve sakin olduğunda, bebeğin gerçekten ne istediğini anlayabilecektir. Ağlayan bir bebeği sakinleştirmenin en iyi yolu, annesi tarafından kucaklanmaktır. Annesiyle temas etmek, annesinin konuşmasını, sesini duymak bebek üzerinde sakinleştirici bir etkide bulunur. Bebek en çok kanguru pozisyonunda kucaklandığında, ayaklarının altı, ellerinin içi, başı ve alnı okşandığında sakinleşir. Anne bebeğin neden ağladığını anladığı zaman, o ihtiyacına karşılamaya dönük kimi davranışlarda bulunabilir. Örneğin bebeğin gazı varsa, gazını çıkarmak için kimi hareketler yapabilir. Masaj yapabilir, onu rahatlatabilir. Eğer bebek altını kirletmişse, annesinden uzaksa ve kendini güvensiz bir ortamda hissediyorsa, karnı ağrıyorsa daha çok ağlar. Bazen de keyif için, kendi sesini duyabilmek için ağlar. Eğer anne bebeğinin hangi nedenle ağladığını bilirse, ona göre rahatlatıcı bir eylemde bulunur. Örneğin açlıktan dolayı ağlıyorsa, bebeği emzirebilir. Altını kontrol edip kirletmişse, değiştirebilir. Bebek kendini güvensiz hissediyorsa, onunla konuşabilir, ona dokunabilir. Anne bu teknikleri kullanarak hem bebeğin neden ağladığını bulabilir, hem de onu sakinleştirebilir.