Fare ve sıçanlardan korku en yaygın özel fobilerden biridir. Musofobi bazen, murofobi veya surifobi olarak da isimlendirilir. Bu hastalığı yaşayan ilk hastaya Dr. Genna Crosser’in şahit olduğu bilinir. Kendisi de daha sonra üzerinde çalıştığı bu fobiyi yaşamıştır.

Mantıksız ve orantısız olan bu fobi, farelerin ve sıçanların bütün zamanlarda, yerlerde ve kültürlerde evrensel olan depolanmış tahılların kemirgenleri çektiği ve daha sonra insan gıdası kaynaklarının tükenmesi veya kirlenmesine neden olduğu endişesinden farklıdır.

Fare ve sıçanlardan abartılmış fobik bir korku, geleneksel şekilde çeşitli kitaplarda, çizgi filmlerde, televizyon programlarında ve filmlerde, fareyi görünce çığlıklar atarak sandalye veya masaların üstüne çıkan klasik bir kadın olarak portre edilmiştir.

Çoğu vakada fareye karşı fobik bir korku, gerçek bir rahatsızlıktan ziyade insanları da içeren çoğu yaygın hayvanda ortak olan bir şaşırma tepkisiyle birleştirilen (veya ondan kaynaklanan) sosyal bir şekilde uyarılmış şartlı tepkidir. Aynı zamanda, özel fobilerde olduğu gibi rastgele bir korku da, tedavi gerektiren anormal anksiyeteye  neden olabilir. Fare korkusu, özel fobilere ilişkin herhangi bir standart terapiyle tedavi edilebilir.