Prostat kanserinde, gleason skalasına göre patolojide bir derecelendirme yapılır. Bu derecelendirme 0 ila 10 arasında bir derecelendirmedir. Patolojiden gelen bu skor eğer 7’nin altındaysa iyi huylu bir kanserle, 7’nin üzerindeyse, kötü huylu yani hızlı bir kanserle karşı karşıya olunduğu anlamına gelir. 

İkinci aşamada, kanserin evresi denilen şeyin, yani hangi boyutta bir kanserle yüz yüze olunduğunun anlaşılması gerekir. Zaten ultrason yapılırken, transrektal ultrason sırasında prostatın görüntüleri ortaya çıkar. Kanserin hangi boyutta olduğu, prostatta ne kadar yayıldığı, prostatın hacminin ne kadarında kanser hücresi olduğu görülebilir. 

Prostat kanseri iki noktaya sıçrar 

Bunun dışında hastalara mutlaka batın tomografisi çekilir. Bununla çevre dokulara ve lenf sistemine atlama olup olmadığı kontrol edilir. 

İkinci aşamada risk görülecek olursa (ki, bu risk de PSA değeri 10’un üzerinde olan hastalarda görülür), mutlaka kemik sintigrafisi denilen testler yapılır. Buradaki esas amaç, iki önemli noktaya sıçrama olup olmadığını anlamaktır. 

Çünkü prostat kanseri iki tane çok önemli noktaya atlar. Bunlardan biri bel kemiği, diğeri ise lenf sistemidir. Tedaviden önce bu iki noktanın mutlaka çek edilmesi gerekir. Eğer bu iki noktadan herhangi birine atlama varsa, o zaman ileri evre, yani D evresi denilen prostat kanseri söz konusudur. 

Bu noktalarda atlama yoksa, erken tanı konulmuş bir prostat kanseri var demektir. Prostat kanserinin tedavi alternatifleri bu evrelere göre seçilir.