TV insanların hayatına daha derinden girdikçe, bebeklerin genel gelişimleri ve zeka gelişimleri üzerindeki etkileri daha fazla ortaya çıkmaktadır. Televizyon, bebeğin zeka gelişimini son derece negatif olarak etkilemektedir. Bu durum, bebeğin televizyon karşısına oturtulmasıyla kolayca test edilebilir. Bebek, TV karşısına geçtiği anda, dış dünya ile tüm ilişkisini kesecek ve televizyona odaklanacaktır. Bu çok önemli bir durumdur. Çünkü bebekler ilk başta dokunarak ve bir şeyler yaparak öğrenirler. Sensorimotor denilen dokunsal ve algısal bir aşamadır bu ve bebeklerin 0-2 yaş sürecinde yaşanır. Bu aşamada bebeğin gösterdiği hareket son derece önemlidir. Televizyon ise son derece pasif öğrenilen bir şeydir ve bebeğin gelişiminden birçok şeyi çalar. Bebeği belli bir şekilde belli bir görselliği öğrenmeye hapseder. Dolayısıyla 0-2 yaş arasındaki bebeklerin yaşamında televizyon kesinlikle olmamalıdır. Bebeğin televizyonun sadece sesini duymasında bir sakınca yoktur. Ancak elektromanyetik alanların etkileriyle ilgili gittikçe daha fazla çalışma yapılmaktadır. Bebeğin bu süreçte hem genel hem beyinsel gelişimi son derece hızlı olduğu için, elektromanyetik alanların bu sürece olumsuz etkilediğiyle ilgili veriler artmaktadır. Bu nedenle bebeğin bulunduğu ortamda televizyonun hiç olmamasında yarar vardır. Bunun yerine müzik dinletilebilir. 2. yaştan sonra çocuğun hayatına televizyon girebilir. Ancak son derece kontrollü olmalı ve izleme süresi 1 saati geçmemelidir. Televizyonla geçirilecek zaman, interaktivasyonla geçirilmelidir. Yani televizyon seyrederken anne ve baba bebekle konuşmalı, tartışmalı, televizyon bir bebek bakıcısı gibi kullanılmamalıdır.