Duyusal işleme bozuklukları olan çocukları tedavi ederken mutlaka takip edilmesi gereken genel tedavi ana esasları vardır. Bunlar etkin bir tedavi için anahtar görevini görecektir.

Aşağıdaki prensipleri göz önünde bulundurmak kesinlikle çok önemlidir!

Amaç çocuğu değiştirmek değil, bunun yerine, onlarla nasıl daha iyi bir iletişim kurulacağını ve zor zamanların nasıl daha kolay atlatılacağını öğrenmektir.

• Kişisel ihtiyaçların farkında olup bunların olmasına izin verin ve bunları kabul edin.
• Zor anların zamanlamasına, sıklığına ve uzunluğuna duyarlı olun. Genel tabloyu görmek için bir takvim hazırlayın.
• Sabırlı olun, onlara değer verin ve onları anladığınızı ifade edin!

Aşırı hassas çocuklar için tedavi ana esasları (Duyusal tavsiyelere aşırı tepki verirler):

• Duyusal uyarıcıları yavaş yavaş ve adım adım tanıtma
• Çocuklarda belli bir korku yaratacağından onlar hareket etmeye, bir şeyleri tatmaya, bir şeylere dokunmaya zorlamayın.
• Bir aktivite/tedaviyle meşgul olmadan önce ve bununla uğraşırken çocuğu buna hazırlayın/bununla ilgili bilgi verin.
• Çocuk kendini hazır hissettiğinde duyularını yaşamasına izin verin. Kendisini buna teşvik edebilir ve yaratıcı şekilde bunu yapmasını sağlayabilirsiniz.
• Çocuğun neler hissettiğini anladığınızı ve bunları kabul ettiğinizi ifade edin.
• Sabırlı olun, fazladan zaman verin, çocuğa onu nelerin kaygılandırdığını, üzdüğünü, kızdırdığını, vb sorun. Duygu ve hislerini anlatmaları için kullanacakları kelimeleri verin.

Az duyarlı çocuklar için tedavi ana esasları (Duyusal tavsiyelere yetersiz tepki verirler):

• Ağır çalışma/çok bilgi ve duyusal oyunlarla çocukların vücut parçalarının farkına varmasını sağlayın.
• Çocuğun vücudunun istediği şeyleri yapmasına izin verin, ama güvenli şekilde. Kendi duyusal ihtiyaçlarının farkına varmasını sağlayın.
• İhtiyacı olduğu ve kaldırabileceği kadar baskı uygulayın ve ağır iş yaptırın.
• Çocuğun daha fazla fiziksel hareket ve hareket molaları almasına izin verin.
• Çocuğun aktivitelerini bir çeşitlilik için yapmasını sağlayın; oturma, diz çökme, karın üstü dirseklere dayanarak uzanma, terapi topuna oturma, vb.