Tarihte, “onanizm” terimi genellikle “mastürbasyon” ve yapay “doğum kontrolü”nün yerine kullanılmıştır. Onanizm sözcüğü, Onan’ın Tevrat’taki hikayesinden alınmıştır. Onan, Yahuda’nın ve adı bilinmeyen Kenanlı bir kadının oğluydu. Onan’ın Er adında bir ağabeyi ve Şela adlı bir erkek kardeşi vardı. Yahuda, ilk çocuğu olan Er için bir eş seçti ve bu eşin adı Tamar’dı. Onan’ın hikayesi aşağıdaki gibidir:

“Yahuda, ilk oğlu Er için Tamar adlı bir eş seçti. Er’in davranışları kötüydü ve bu, Rabbi kızdırdı, bu yüzden Rab onu öldürdü. Sonra Yahuda, Er’in kardeşi Onan’a şöyle dedi: ‘Git ve ağabeyinin dul eşiyle birlikte ol. Onun kocasının kardeşi olarak ona karşı yükümlülüğünü yerine getir, böylece ağabeyin zürriyet sahibi olabilir.’ Ama Onan, bu çocukların kendisine ait olmayacağını biliyordu, bu yüzden ağabeyinin dul karısıyla ilişkiye girdiği zaman spermlerini yere dökerdi, böylece ağabeyinin hiç çocuğu olmayacaktı. Yaptığı şey Rabbi kızdırdı ve Rab onu da öldürdü. (Tekvin. 38:6-10).”

Bu hikayenin, sık sık, mastürbasyona, doğum kontrolüne ve erkek sperminin herhangi bir şekilde “israfına” karşı ilahi bir yasak olduğu ileri sürüldü. Yahudi yasasında erkek kardeşin dul eşiyle evlenme kavramı anlaşılmadan bu hikayenin anlamı anlaşılamaz. Bu yasa, ölen kocanın adını ve onun çocuğunun miras hakkını korumanın yanı sıra, dul eşin refahını sağlamak için planlanmıştı.

Dolayısıyla, erkek kardeşin dul eşiyle evlenme, esasen, ekonomiye, ailenin homojenliğine ve adalete dayanıyordu. Onan, evliliğinin yükümlülüğünü yerine getirmeyerek ve ağabeyinin eşi Tamar’ın gebe kalmasını kasten önleyerek, ölen ağabeyinin mirasını almayı planladı. Bencilliğinden ve yasaya itaatsizliğinden dolayı öldürüldü. Bugün birçok Tevrat bilgini Onan’ın hikayesinin, masturbasyonu, doğum kontrolünü ya da spermin herhangi başka bir şekilde kasten “israf edilmesi”ni kınamakla hiçbir ilgisi olmadığını kabul eder.

Adı bilinmeyen İngiliz bir yazar tarafından yazılan Onania adlı bir eser ya da vaaz 1724’te Boston’da yayımlandı. Bu eser, onanizmi mastürbasyonla ilişkilendiriyordu. Ayrıca, bu uygulamanın, felçler, gerginlik, tüketim, iltihaplı akıntı, akıntılar, ülserler, nöbetler, delilik, çocuk sahibi olamama gibi birçok önemli duruma neden olduğunu belirtiyordu. O dönemde görülen bütün belirtiler, hatta ölüm bile buna dahildi.

Onania popüler oldu ve mastürbasyon yapanların yakalanması için bir dayanak haline geldi. Günahkar kişi, bu günaha son vermedikçe, mastürbasyon eyleminin vücudu tüketeceğine inanılıyordu. Onania doktrininin arkasındaki teori, mastürbasyon eylemi sırasındaki sperm kaybının vücudu güçsüzleştireceği ve hastalığa ve sonunda ölüme neden olacağı şeklindeki mitsel bir bilime dayanıyordu.

Bu düşünce ekolünün taraftarlarından biri İsviçreli bir doktor olan Simon Andre Tissot’ydu (1728-1797). Tissot, Onania’daki kavramları alıp bunları tıbbi teori şeklinde yazdı. Bu, Tissot’un yozlaşma teorisinin başlangıcıydı. Tissot’a göre, mastürbasyon uygulaması, vücudun, “konvülsiyonlar,  felç, epilepsi, zeka geriliği, cinsel iktidarsızlık ve mesane bozuklukları” ile dejenere olmasına yol açıyordu. Daha sonra, Onanizm karşıtları, Tissot’nun hastalıklar listesine sivilceler, saç dökülmesi, gözlerin güçsüzleşmesi, düşük omuzlar, bel soğukluğu, rahim kanaması, tüberküloz, şizofreni ve intihar gibi birçok şey eklemiştir.

Bugün, cinsel anatomi, hormonlar ve cinsel tepki döngüsü konusundaki bilgimiz, tıpta ve dinde geliştirilmiş olan bütün yozlaşma teorilerini tamamen geçersiz kılar. Onanizm hala, birçok dinsel gelenek ve yorumcuları tarafından desteklenen bir kavramdır.

Dolayısıyla, iki büyük yanlış yorum, Tevrat’taki bir hikayeden kaynaklanır. İlk olarak, Onan’ın günahının, mastürbasyonla ilgisi olduğu düşüncesi vardır. Günümüzde Tevrat bilginlerinden hiçbiri bu iddiayı desteklemez. İkinci olarak, mastürbasyon eyleminin ve sonrasındaki semen kaybının, hastalığa ve sonunda ölüme yol açtığı inancıdır. Mastürbasyon hakkındaki bu görüş de herhangi bir bilimsel temele dayanmaz.