Yeni bir çalışma egzersizin sağlıklı yetişkinlerdeki deri yaralarının iyileşmesini hızlandırmaya yardımcı olabileceğini gösterdi, üstelik bu kişiler hayat boyu egzersiz yapan kişiler olmasa bile.

Araştırmacılar, bulguların yaşlı yetişkinler için bir nimet olabileceğini, çünkü ilerleyen yaşın yaraların iyileşmesini yavaşlatırken enfeksiyon riskini de arttırdığını söyledi.

Araştırmacılar daha önce hareketsiz olan küçük bir yaşlı yetişkin grubu üzerinde egzersizin iyileştirici gücünü araştırdı.

Sonuçlar "Journal of Gerontology: Medical Sciences"da yayınlandı. İşte çalışmanın nasıl işe yaradığını gösteren bilgiler.

Adım 1: Hareket Etmek ya da Etmemek

Bu çalışmaya 55-75 yaşları arasındaki 28 yaşlı yetişkin dahil edildi. Çalışma başlarken bütün katılımcılar sedanter idi, yani en az 6 aydır düzenli egzersiz yapmıyordu.

Katılımcıların yarısı Ohio State’de haftada 3 defa egzersiz yaptı. Her bir set aşağıdakileri içeriyordu:

• Esneme ile 10 dakika ısınma
• Belli bir kalp hızı hedefinin sürdürülmesine yetecek olan 30 dakika sabit bir bisiklete binme  
• 15 dakika tempolu yürüyüş ve/veya hafif koşu
• Kol kaslarını esnetmek için egzersiz ekipmanları kullanımı
• 5 dakika gevşeme

Diğer katılımcılara hareketsiz kalmaları söylendi. Her iki gruptan da normal diyetlerini değiştirmemeleri istendi.

Adım 2: Yaralanma

Bir ayın ardından araştırmacılar katılımcıların üst kollarının arkasında küçük deri yaraları oluşturdu. Yara sağ elini kullanan katılımcıların sol kollarına, sol ellerini kullananların ise sağ kollarına açıldı.

Bir aylık erteleme, egzersiz yapanların vücutlarının yeni rutinlerine alışmasını sağladı.

Yaralar hemen, 24 saat için bandajla sarıldı. Bunun ardından bandaj çıkarıldı.

Bir hafta sonra araştırmacılar yüksek çözünürlükte bir kamera ile her bir yarayı fotoğrafladı. Yaralar iyileşene ve görülemeyecek olana kadar haftada üç gün fotoğraflandı.

Amaç hangi grubun daha çabuk iyileştiğini görmekti. Araştırmacılar egzersiz yapanların bu yarışı kazanacağını tahmin ediyordu.

Adım 3: Yaraların İyileşmesi

2 haftanın ardından hiçbir yara tamamıyla iyileşmedi. Yaraların tamamı 7 hafta içinde iyileşti. Çalışma egzersiz yapanların dikkate değer bir oranında yaralarının dört haftada iyileştiğini gösterdi.

Katılımcılara fitnes öncesi ve sonrası testleri ve stres anketleri de yapıldı. Bunun yanı sıra üç aylık çalışmanın başında ya da sonunda katılımcılar tükürük örneği de verdi. Araştırmacılar tükürük örneklerini bir stres hormonu olan kortizolu ölçmek için kullandı.

En çok zindeliğin egzersiz yapanlarda gözlenmesi şaşırtıcı değildi. Fakat stres sonuçları biraz daha karmaşıktı.

Stres mi? Hangi Stres?

Katılımcıların stres oranları, egzersiz yapsınlar ya da yapmasınlar, deney sırasında çok fazla değişmedi. Çok fazla gelişme payı yoktu çünkü hiç biri başlarken çok fazla stres bildirmemişti.

Kortizol seviyeleri araştırmacıları şaşırtarak egzersiz yapanlarda daha yüksekti. Oysa egzersiz yapanlarda kortizol seviyelerinin düşmesi bekleniyordu. Araştırmacılar, kortizolun iyileşme sürecinde olumlu bir etkisi olabileceğini söyledi.

Araştırmacılar basın bülteninde, egzersiz geriliminin kortizol regülasyonunu yükseltebileceğini yazdılar. Kortizol seviyelerinde bu yükselmenin, egzersiz ile yaraların iyileşmesine yardım eden biyolojik yolun bir sonucu olabileceğini ifade ettiler.

Araştırmacılar, daha fazla stres hisseden yaşlılarda sonuçların farklı olabileceğini ve daha fazla çalışma ile bu olasılığın kontrol edilmesi gerektiğini söylediler.

Çalışmalarının, egzersizin deri yaraları ya da ameliyatın iyileşmesi için tıbbi bakımın bir parçası olarak kullanılması fikrini desteklediğini de eklediler.

Hiçbir Zaman Çok Geç Değil

Egzersiz kemik de dahil kasları ve kemikleri güçlendirir. Üstelik bu sadece gençler için geçerli değil.

Hiç kimse düzenli fiziksel aktiviteden faydalanamayacak kadar yaşlı değildir.

Uzmanlar, kanıtların kas güçlendirici egzersizin yaşlılarda düşme ve kemik kırığı riskini azaltabileceğine ve bağımsız yaşama yeteneğini geliştirebileceğine işaret ettiğini söylediler.

Yeni bir egzersiz programına başlamadan önce doktorunuza danışın.