Premenstrüel sendrom (PMS) ve daha şiddetli biçimi olan premenstrüel disforik bozukluk (PMDD), menstrüel döngüyü kontrol eden endokrin sistemdeki değişikliklerle ilişkilidir. Kadın endokrin sistemi çok karmaşık olduğu için tıp uzmanları PMS’in bazı kadınlarda gelişmesine, bazılarındaysa gelişmemesine neden olan olaylar zincirini tam olarak anlayamamaktadır.

Bazı kadınları etkilediği bilinen doğrudan nedenlerden biri genetiktir. PMS olan çoğu kadının, yakın aile üyelerinde PMS geçmişi vardır.

PMS belirtilerinizin bileşiminin diğer kadınlarınkinden biraz farklı olması gibi, belirtiler de altında yatan faktörlerin birleşimidir. Endokrin sistemdeki PMS’ye neden olan değişimler şunlardır:

• Aldosteron (böbrek üstü bezlerinin ürettiği bir hormon) artışı. Artış, yumurtlamadan sonra normaldir. Aldosteron bazı kadınlarda su tutulumuna, kilo alımına, memede şişkinliğe, baş ağrısına neden olurken bazılarında olmaz.
• Yumurtlamayı önleyebilen ve düzensiz döngülere ve meme hassasiyetine neden olabilen fazla miktarda prolaktin (hipofiz bezi tarafından salgılanan bir hormon).
• Depresyona ve anksiyeteye neden olduğu bilinen, beynin nörotransmiter serotinini yeterli oranda kullanmaması. Uzmanlar, PMS duygudurum sorunları olan çoğu kadının, normal östrojen ve progesteron (yumurtalıklardan salgılanır) seviyelerindeki değişime karşı duyarlı olduğunu farz etmektedir. Duyarlılık, beynin serotinin kullanımında problem olmasını tetikleyebilir.
• Endorfinde (hipofiz bezlerinden salgılanan bir hormon) azalma; bu bazı kadınlarda ağrı ve depresyonu artırabilir.
• Meme ağrısı, su tutulumu, kramp, baş ağrısı, sinirlilik ve depresyonla ilişkili olan prostaglandinler (bütün vücut hücreleri tarafından üretilen kimyasallar).
• Yumurtlamanın ardından premenstrüel zaman esnasında yaygın olarak geliştiği düşünülen insülin hassasiyeti. Bu hassasiyet, bazı araştırmacıların premenstrüel belirtileri tetiklediğini düşündüğü kan şekeri düşmesi nöbetlerine neden olabilir.